sezonowy

[...]wciąż wydawało mu się, że jest mieszkańcem stolicy imperium, a Lwów, w którym osiadła rodzina jego brata, to jakieś prowincjonalne miasto; kiedy przeprowadzili się do Warszawy, mówił to samo o Warszawie. Nie, że prowincja, ale że stolica sezonowego państewka.

źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Rynek w Smyrnie, 2007

Nie ugięli się jednak pod przemożnym wymogiem komercji, zachowali styl, ocalili własny język wypowiedzi i wciąż - może nie tak popularni, jak sezonowe gwiazdki - stanowią alternatywę dla szmiry, która jednak w przewadze.

źródło: NKJP: Mój „Dzienniczek polski”, Dziennik Polski, 2001-05-04