narzucać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

nagle stawać się przedmiotem czyichś myśli, postrzeganym jako coś oczywistego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

nasuwać się

analogia, interpretacja, konkluzja, myśl, odpowiedź, podobieństwo, porównanie, problem, pytanie, rozwiązanie, skojarzenie, stwierdzenie, wrażenie narzuca się; wątpliwości, wnioski narzucają się

	Wnioski narzucają się same. źródło: KWSJP: Edmund Zaręba: Spożytkować mądrość i wyzwolić ofiarność narodu. W kręgu spraw najważniejszych, Słowo Powszechne, 1981, nr 248
	Paradoks polskiego życia religijnego polega jednak na tym, że katolicy ulegający skłonności do etykietowania wroga - a przykład zwolenników Radia Maryja narzuca się tu sam - to jednocześnie ludzie traktujący wiarę bardzo poważnie. źródło: KWSJP: Wiesław Kot, Zofia Stachura: Wiara wolności. Rozmowa z księdzem biskupem Tadeuszem Pieronkiem, Wprost, 1997, nr 50
	Trzeba nam prac nad nową reformą procedury sądowej. Narzuca się tu przykład Paula Kirchofa z Trybunału Konstytucyjnego w Niemczech, który mówił, że świat jest coraz bardziej skomplikowany, więc prawo musi być uproszczone. źródło: KWSJP: Marek Ostrowski: Szybciej, Wysoki Sądzie!, Polityka, 2005
	Narzuca się pytanie, czy istniejący obecnie uniwersalny rozkład pierwiastków we Wszechświecie nie jest wynikiem stanu równowagi statystycznej? źródło: KWSJP: Wilhelmina Iwanowska: Alchemia kosmiczna, Urania, 1957, nr 10

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	narzucałem się +(e)m się narzucał	narzucałam się +(e)m się narzucała	narzucałom się +(e)m się narzucało	narzucaliśmy się +(e)śmy się narzucali	narzucałyśmy się +(e)śmy się narzucały
2 os.	narzucałeś się +(e)ś się narzucał	narzucałaś się +(e)ś się narzucała	narzucałoś się +(e)ś się narzucało	narzucaliście się +(e)ście się narzucali	narzucałyście się +(e)ście się narzucały
3 os.	narzucał się	narzucała się	narzucało się	narzucali się	narzucały się

bezosobnik: narzucano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się narzucał będę się narzucać	będę się narzucała będę się narzucać	będę się narzucało będę się narzucać	będziemy się narzucali będziemy się narzucać	będziemy się narzucały będziemy się narzucać
2 os.	będziesz się narzucał będziesz się narzucać	będziesz się narzucała będziesz się narzucać	będziesz się narzucało będziesz się narzucać	będziecie się narzucali będziecie się narzucać	będziecie się narzucały będziecie się narzucać
3 os.	będzie się narzucał będzie się narzucać	będzie się narzucała będzie się narzucać	będzie się narzucało będzie się narzucać	będą się narzucali będą się narzucać	będą się narzucały będą się narzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		narzucajmy się
2 os.	narzucaj się	narzucajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	narzucałbym się bym się narzucał	narzucałabym się bym się narzucała	narzucałobym się bym się narzucało	narzucalibyśmy się byśmy się narzucali	narzucałybyśmy się byśmy się narzucały
2 os.	narzucałbyś się byś się narzucał	narzucałabyś się byś się narzucała	narzucałobyś się byś się narzucało	narzucalibyście się byście się narzucali	narzucałybyście się byście się narzucały
3 os.	narzucałby się by się narzucał	narzucałaby się by się narzucała	narzucałoby się by się narzucało	narzucaliby się by się narzucali	narzucałyby się by się narzucały

bezosobnik: narzucano by się

bezokolicznik: narzucać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: narzucając się

gerundium: narzucanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: narzucający się

odpowiednik aspektowy: narzucić się

Rz_nieżywotny

+

narzucać się

+

Zob. rzucić