marnować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

nie wykorzystywać należycie swoich możliwości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Niezwykle zdolny człowiek. Marnuje się na tej posadzie.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

Ja jestem zadowolony, ale ona uważa, że się marnuję. Że powinienem robić co innego.

źródło: NKJP: Marek Kochan: Ballada o dobrym dresiarzu, 2005

Młodzież odchodzi od hokeja. [...] Autentyczne talenty się marnują.

źródło: NKJP: Marcin Jaroszewski: Stan agonalny, Dziennik Zachodni, 2002-11-21

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	marnowałem się +(e)m się marnował	marnowałam się +(e)m się marnowała	marnowałom się +(e)m się marnowało	marnowaliśmy się +(e)śmy się marnowali	marnowałyśmy się +(e)śmy się marnowały
2 os.	marnowałeś się +(e)ś się marnował	marnowałaś się +(e)ś się marnowała	marnowałoś się +(e)ś się marnowało	marnowaliście się +(e)ście się marnowali	marnowałyście się +(e)ście się marnowały
3 os.	marnował się	marnowała się	marnowało się	marnowali się	marnowały się

bezosobnik: marnowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się marnował będę się marnować	będę się marnowała będę się marnować	będę się marnowało będę się marnować	będziemy się marnowali będziemy się marnować	będziemy się marnowały będziemy się marnować
2 os.	będziesz się marnował będziesz się marnować	będziesz się marnowała będziesz się marnować	będziesz się marnowało będziesz się marnować	będziecie się marnowali będziecie się marnować	będziecie się marnowały będziecie się marnować
3 os.	będzie się marnował będzie się marnować	będzie się marnowała będzie się marnować	będzie się marnowało będzie się marnować	będą się marnowali będą się marnować	będą się marnowały będą się marnować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		marnujmy się
2 os.	marnuj się	marnujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	marnowałbym się bym się marnował	marnowałabym się bym się marnowała	marnowałobym się bym się marnowało	marnowalibyśmy się byśmy się marnowali	marnowałybyśmy się byśmy się marnowały
2 os.	marnowałbyś się byś się marnował	marnowałabyś się byś się marnowała	marnowałobyś się byś się marnowało	marnowalibyście się byście się marnowali	marnowałybyście się byście się marnowały
3 os.	marnowałby się by się marnował	marnowałaby się by się marnowała	marnowałoby się by się marnowało	marnowaliby się by się marnowali	marnowałyby się by się marnowały

bezosobnik: marnowano by się

bezokolicznik: marnować się

imiesłów przysłówkowy współczesny: marnując się

gerundium: marnowanie się

imiesłów przymiotnikowy czynny: marnujący się

odpowiednik aspektowy: zmarnować się

Rz_osobowy

+

marnować się

+

Zob. marny