kierowniczy - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

związany z organizacją systemu kierowania firmą lub instytucją

Często tworzy przymiotniki złożone, np. kierowniczo-administracyjny , kierowniczo-organizacyjny .

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Biznes

funkcjonowanie firm i przedsiębiorstw

szczebel kierowniczy; funkcja, rola; decyzja; siła, sfera, struktura kierownicza; stanowisko kierownicze
kierowniczy i państwowy; główny i kierowniczy, naczelny i kierowniczy, samodzielny i kierowniczy

	Nieco starszy od Dorci, zajmował się ubezpieczeniami i w hierarchii swojej firmy piastował stanowisko kierownicze średniego szczebla, co oznaczało, że nie musiał już osobiście uganiać się po świecie w poszukiwaniu jelenia, lecz zlecał to zadanie swoim chłopcom, odzianym w tanie garniturki. źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008
	A kto wtedy był na szczeblu kierowniczym Urzędu Ochrony Państwa? Szef Urzędu Ochrony Państwa, zastępca szefa... źródło: NKJP: Stenogram z 40. posiedzenia Komisji Śledczej 12 stycznia 2005 r., Komisja Śledcza ds. Orlenu, 2005
	Osoba ukarana zakazem pełnienia funkcji kierowniczej nie będzie w tym czasie pełnić funkcji kierownika lub zastępcy kierownika, dyrektora generalnego, członka zarządu, [...]. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 21.10.1998
	Szczególnie w Kościele polskim rola kapłana jest kierownicza, a rola kobiety służebna [...]. źródło: NKJP: Sky: Kler też „się leczy”...u swoich , Usenet -- pl.soc.religia, 2007-07-01

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. kierować