-
2.a
złożony ze strzelców -
[stszelecki] lub pot. [sczszelecki], lub pot. [szczszelecki]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
armia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną -
- korpus, pluton, pułk strzelecki; brygada, dywizja, jednostka, kompania strzelecka; oddziały strzeleckie
- strzelecki i artyleryjski
-
W październiku 1915 r. utworzono polską brygadę strzelecką, rozwiniętą później na dywizję.
źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
Pozostała w Śródmieściu jedna AL-owska kompania o sile ogniowej plutonu strzeleckiego.
źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
Austriacki sztab wydał zgodę na wymarsz oddziałów strzeleckich do Kongresówki.
źródło: NKJP: Paweł Stachnik: Początek epopei, Dziennik Polski, 2002-08-10
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. strzelecki
strzelecki
strzelecki
strzeleckie
strzelecka
D. strzeleckiego
strzeleckiego
strzeleckiego
strzeleckiego
strzeleckiej
C. strzeleckiemu
strzeleckiemu
strzeleckiemu
strzeleckiemu
strzeleckiej
B. strzeleckiego
strzeleckiego
strzelecki
strzeleckie
strzelecką
N. strzeleckim
strzeleckim
strzeleckim
strzeleckim
strzelecką
Ms. strzeleckim
strzeleckim
strzeleckim
strzeleckim
strzeleckiej
W. strzelecki
strzelecki
strzelecki
strzeleckie
strzelecka
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. strzeleccy
strzeleccy
strzeleckie
strzeleckie
D. strzeleckich
strzeleckich
strzeleckich
strzeleckich
C. strzeleckim
strzeleckim
strzeleckim
strzeleckim
B. strzeleckich
strzeleckich
strzeleckich
strzeleckie
N. strzeleckimi
strzeleckimi
strzeleckimi
strzeleckimi
Ms. strzeleckich
strzeleckich
strzeleckich
strzeleckich
W. strzeleccy
strzeleccy
strzeleckie
strzeleckie
-
Przymiotnik od rzeczownika strzelec (por.).
Zob. strzelić