wykarmić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. potomstwo

  • 1.

    utrzymać przy życiu młode potomstwo, karmiąc je przez najwcześniejszy okres po jego narodzeniu
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    czynności związane z jedzeniem


    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    zwyczaje i zachowania zwierząt

  • synonimy:  odkarmić
    hiperonimy:  odżywić
    • matka wykarmiła
    • wykarmić potomstwo; bliźnięta, dzieci; pisklęta
    • wykarmić piersią; mlekiem
    • wykarmić i wychować; urodzić i wykarmić
  • [...] da się piersią wykarmić bliźnięta.

    źródło: NKJP: Internet

    Romulusa i jego brata wykarmiła wilczyca, a Phosphorosa wykarmi kocica.

    źródło: NKJP: Leon Gomolicki: Odwiedziny Galileusza, 1986

    [...] dzieci wykarmione mlekiem matki są zdrowsze, odporniejsze, a nawet dowiedziono, że górują inteligencją nad rówieśnikami chowanymi na sztucznym pokarmie.

    źródło: NKJP: (KM): Dziecko w koszu, Dziennik Bałtycki, 2004-04-09

    [...] młode osobniki zostaną należycie wykarmione przez matki i staną się samodzielne.

    źródło: NKJP: Król Tatr buszuje, Dziennik Polski, 2000-07-06

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wykarmię
    wykarmimy
    2 os. wykarmisz
    wykarmicie
    3 os. wykarmi
    wykarmią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wykarmiłem
    +(e)m wykarmił
    wykarmiłam
    +(e)m wykarmiła
    wykarmiłom
    +(e)m wykarmiło
    wykarmiliśmy
    +(e)śmy wykarmili
    wykarmiłyśmy
    +(e)śmy wykarmiły
    2 os. wykarmiłeś
    +(e)ś wykarmił
    wykarmiłaś
    +(e)ś wykarmiła
    wykarmiłoś
    +(e)ś wykarmiło
    wykarmiliście
    +(e)ście wykarmili
    wykarmiłyście
    +(e)ście wykarmiły
    3 os. wykarmił
    wykarmiła
    wykarmiło
    wykarmili
    wykarmiły

    bezosobnik: wykarmiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wykarmmy
    2 os. wykarm
    wykarmcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wykarmiłbym
    bym wykarmił
    wykarmiłabym
    bym wykarmiła
    wykarmiłobym
    bym wykarmiło
    wykarmilibyśmy
    byśmy wykarmili
    wykarmiłybyśmy
    byśmy wykarmiły
    2 os. wykarmiłbyś
    byś wykarmił
    wykarmiłabyś
    byś wykarmiła
    wykarmiłobyś
    byś wykarmiło
    wykarmilibyście
    byście wykarmili
    wykarmiłybyście
    byście wykarmiły
    3 os. wykarmiłby
    by wykarmił
    wykarmiłaby
    by wykarmiła
    wykarmiłoby
    by wykarmiło
    wykarmiliby
    by wykarmili
    wykarmiłyby
    by wykarmiły

    bezosobnik: wykarmiono by

    bezokolicznik: wykarmić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykarmiwszy

    gerundium: wykarmienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wykarmiony

    odpowiedniki aspektowe: karmić , wykarmiać

  • bez ograniczeń + wykarmić +
    KOGO/CO + (CZYM)
  • Zob.  karmić