wywiad - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.b

instytucja zbierająca w sposób tajny informacje na temat funkcjonowania państwa oraz najważniejszych w nim osób

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

stosunki międzynarodowe

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

policja i inne służby mundurowe

amerykański, komunistyczny, saudyjski...; obcy, wojskowy wywiad; wywiad cywilny, kryminalny
wywiad AK, aliantów; KGB, MSW, NATO, PRL
wywiad i dywersja, wywiad i kontrwywiad, wywiad i łączność, wywiad i służby specjalne
agent, agentura, funkcjonariusz, oficer, siatka, struktury, szef, współpracownik; archiwum wywiadu
pracować dla wywiadu

	Posłowie przypominają, że komunistyczny wywiad i kontrwywiad był integralną częścią SB, a współpracownicy obu wydziałów zajmowali się zazwyczaj niszczeniem opozycji demokratycznej zarówno w kraju [...]. źródło: NKJP: Obrona lustracji, Dziennik Polski, 2002-10-24
	[...] poproszono go na spotkanie „z jednym towarzyszem” . Towarzysz zaproponował pracę w wywiadzie KGB na wysuniętej placówce w Rzymie. źródło: NKJP: Andrzej M. Zaucha: Przewodnik KGB po miastach świata, Gazeta Wyborcza, 1996-08-16
	[...] jeżeli wprowadzacie przy tym zasadę kadencyjności stanowisk szefa wywiadu i kontrwywiadu, organów, które mają szczególny i przede wszystkim operatywny charakter w działalności państwowej, to tworzycie, także dla siebie, sytuację, która może się okazać dramatyczna. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 25.04.2002
	Gdyby ten Wiatr pracował dla wywiadu w wieku XVIII, to śledziłby Słowackiego i Mickiewicza, Norwida i Szopena. źródło: NKJP: A. Tumialis: Humor i ojczyzna: Słowa na Wiatr, Tygodnik Ciechanowski, 2002-09-11
	Ze swą powierzchownością świetnie by się nadawał na agenta obcego wywiadu. Niepozorny, zwykły, nie zwraca niczyjej uwagi... źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

Od: dawnego przedrostkowego czasownika wywiedzieć (się) ; zob. wiedzieć