delikatny

Prawidłowa postawa rodzica powinna sprowadzać się do ewentualnego delikatnego zwrócenia uwagi na niewłaściwe zachowanie.

źródło: NKJP: Janusz Mastalski: Zarys teorii wychowania, 2002

[...] musiał być człowiekiem delikatnej natury, bo zaraz się połapał, głowę uniósł i z uśmiechem trochę jeszcze smętnawym, przybłąkanym z gąszczów osobistych i intymnych rozmyślań, powiedział: - Niech mi pan wybaczy roztargnienie. Taki mam głupi zwyczaj; że raz po raz zamyślam się nie wiadomo nad czym [...]

źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Podróż, 1958

Powiedz mi [...] coś o ojcu. – Ojciec? – spojrzałem na nią ze zdziwieniem. – Od dawna go nie widziałem. – Dlaczego? – W głosie Olimpii zabrzmiał delikatny wyrzut.

źródło: NKJP: Anna Bolecka: Concerto d'amore, 2004

Po bardzo delikatnej rozmowie - ponieważ w takich przypadkach trzeba być niezmiernie delikatnym, aby nie urazić - poprosili o czas na zastanowienie i wyszli.

źródło: NKJP: Halina Czarnecka: Ślub w sobotę, rozwód w poniedziałek, Mazowieckie To i Owo, 2007-12-30

Sentymentalność definiuje się jako jakość związaną z czułymi, dającymi zadowolenie, delikatnymi uczuciami, takimi jak współczucie, afekcja, litość, czułość, dbałość, współodczuwanie .

źródło: NKJP: Jarosław Płuciennik: Literackie identyfikacje i oddźwięki: poetyka a empatia, 2002