-
2.d
pot. sposób, w jaki określony przedmiot został wykonany lub okoliczności, w jakich się to stało -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca -
- dobra; niemiecka robota; (przedmiot) domowej, tradycyjnej, własnej roboty
-
- Winko domowej roboty. Kieliszek pani nie zaszkodzi, a wzmocni.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008
W tym wyjątkowym okresie rodzina powinna być razem, a w naszym przypadku dzieci wracają też do kuszących pasztetów i strucli roboty mojej żony - uśmiecha się Jan Jarczyk
źródło: NKJP: Agnieszka Sierocińska: Zakazane kolędy, Dziennik Polski, 2006-12-22
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. robota
roboty
D. roboty
robót
C. robocie
robotom
B. robotę
roboty
N. robotą
robotami
Ms. robocie
robotach
W. roboto
roboty
Inne uwagi
Tylko D. lp
-
+ robota + JAKA/CZYJA -
z psł. *orbota 'bycie niewolnikiem, niewola' > 'spełnianie obowiązków niewolnika, ciężka, niewolnicza praca, praca bez zapłaty'
Rzeczownik abstrakcyjny od psł. *orbiti (zob. robić), z przyrostkiem *-ota.
W polszczyźnie robota od XIV w. głównie w znaczeniach 'praca, działanie; rezultat pracy, dzieło, wyrób; zatrudnienie, posada', ale także w nawiązujących do epoki wcześniejszej - 'praca pańszczyźniana', 'niewola'