dostojnik - Wielki słownik języka polskiego PAN

człowiek piastujący wysoki urząd

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

władza państwowa

synonimy:

dygnitarz

ważny, wysoki; miejscowy, miejski dostojnik; dostojnik duchowny, dworski, katolicki, kościelny, państwowy, partyjny, świecki; egipski, rosyjski, watykański...
dostojnik cerkwi, dworu, kościoła, państwa, zakonu
dostojnicy i dworzanie; król i dostojnicy; papież i dostojnicy
twarz; ranga dostojnika; pałac; grono, grupa, otoczenie; wizyta dostojników
uczta dla dostojników
dostojnicy przyjechali, wyszli gdzieś
być dostojnikiem
rozmawiać, spotkać się z dostojnikiem

	Prosowiecko nastawiona część rosyjskich dostojników prawosławnych utworzyła tak zwaną Żywą Cerkiew, lojalną wobec bolszewików. źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Cerkiew bez Moskwy, Polityka, 2002-08-31
	Największe procesje Bożego Ciała w stolicy Dolnego Śląska od wielu lat prowadzi ks. kardynał Henryk Gulbinowicz. Najbardziej okazałą urządzono w 1997 roku podczas Kongresu Eucharystycznego, na który przyjechali dostojnicy kościelni z całego świata. źródło: NKJP: (JM): Prowadzi kardynał, Gazeta Wrocławska, 2003-06-18
	Ulryk był liczącym się graczem politycznym, dostojnikiem i dworzaninem , a teren jego działalności obejmował ziemie od Wiednia po Wenecję na południu i Salzburg na zachodzie. źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy: Rycerze w służbie dam i dworu, 2009
	W pałacu bracia pokłonili się do ziemi dostojnikowi egipskiemu i złożyli mu dary przesłane przez Jakuba. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1996

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1