-
2.
cofanie się z pola walki -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną -
- odwrót armii, oddziału, wojsk
- rozkaz odwrotu
- hasło, rozkaz do odwrotu
- rozpocząć; rozkazać; osłaniać; blokować odwrót
- być, znajdować się w odwrocie
-
Kto się tu za was narażał i ginął? A osłaniał odwrót Napoleona? A powstaniami odciągał od was Rosję i Prusy?
źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
Sprawne oko długoletniego policjanta natychmiast dojrzało krew oblepiającą dziurę w głowie, kawałki metalu tkwiące w piersi i w udach, połamane paznokcie i zryty tynk ściany. – Spóźnił się pewnie podczas odwrotu – szepnął Eberhard do brata, przełknąwszy ślinę. – Jego ludzie już zamknęli właz, a on drapał ścianę, dopóki go nie dosięgnął ruski granat.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006
Włócząc się po Paryżu, poznaje Afgańczyków, którzy w tanich hotelowych pokojach snują nieskończone opowieści o potyczkach, zasadzkach w górach, obozowiskach i odwrotach.
źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. odwrót
odwroty
D. odwrotu
odwrotów
C. odwrotowi
odwrotom
B. odwrót
odwroty
N. odwrotem
odwrotami
Ms. odwrocie
odwrotach
W. odwrocie
odwroty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego odwrócić; zob. wrócić