-
2.
umiejętność i sposób liczenia czegoś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka
KATEGORIE FIZYCZNE
Ilość, liczby i liczenie -
- rachuba dni, lat; czasu
- stracić rachubę (czasu)
-
Minęły już jakieś dni, ale to były dni monotonne i straciłem ich rachubę.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1995
Zatracił wszelką rachubę, nie wiedział, jak wiele przeszedł. Zapadał zmierzch, płynęły godziny, dalej nie mógł już iść.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000
Spośród liczącej 400 tys. mniejszości (kościelne rachuby mówią o milionie katolików [...]) do organizacji należało w porywach 24 tys. osób.
źródło: NKJP: Jagienka Wilczak: Związkiem podzieleni, Polityka, 2006-07-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rachuba
rachuby
D. rachuby
rachub
C. rachubie
rachubom
B. rachubę
rachuby
N. rachubą
rachubami
Ms. rachubie
rachubach
W. rachubo
rachuby
-
Od: rachować < śr.-w.-niem. rechen. Postać przyrostka -u-ba sugeruje, że podstawę stanowił rachunek względnie jego niemiecki wzorzec (Bor).