odludek
-
osoba, która stroni od ludzi i spędza czas samotnie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- dziwak i odludek
- być, stawać się odludkiem
-
Grubas zaszył się całkowicie w swoim opolskim zamku, żyjąc niby odludek.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
Mieszkał z matką-staruszką w jednej z rynkowych kamieniczek, miał opinię odludka.
źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
[...] w miarę jak przybywało mu lat, stawał się coraz większym odludkiem i zaszywszy się w domowym zaciszu, bezustannie wertował jakieś księgi.
źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. odludek
odludkowie
ndepr odludki
depr D. odludka
odludków
C. odludkowi
odludkom
B. odludka
odludków
N. odludkiem
odludkami
Ms. odludku
odludkach
W. odludku
odludkowie
ndepr odludki
depr -
Od wyrażenia przyimkowego od ludzi ; zob. ludzie