-
2.
w sposób budzący niemiłe, mroczne uczucia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- ponuro i chłodno, ponuro i deszczowo, ponuro i smutno; ciemno i ponuro, szaro i ponuro, zimno i ponuro
- wyglądać ponuro
- bardzo, strasznie ponuro
-
Pusto tu i ponuro. Tylko jedna drżąca brzózka tuli się do omszałych skał.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1997
Wszedł na dziedziniec. Było tu dzisiaj pusto i ponuro. Szare mury zlewały się z chmurami wiszącymi tuż nad flankami baszty.
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1996
Ta restauracja wprawdzie nie mieści się w piwnicy, ale w dość ponuro wyglądającej kamiennej budowli, czyli starym spichlerzu.
źródło: NKJP: Piotr Adamczewski, Andrzej Garlicki: W piwnicznej izbie, Polityka, 2008-12-06
Pomyślał, że ten co dmie, musi mieć płuca wielkości sporej baryłki. Napełnił basowym, ponuro brzmiącym dudnieniem całą okolicę.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003
-
część mowy: przysłówek
-
Zob. ponury