-
1.
moment, w którym coś przestaje istnieć -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości czasu
upływ czasu -
- bliski; nieuchronny; definitywny, ostateczny; rychły; prawdziwy; smutny kres
- kres czasu, epoki; czyichś dni; rządów, służby; podróży; nauki; kariery; tragedii; życia, żywota; idei, marzeń; możliwości; wytrzymałości; istnienia; świata; wszystkiego
- bliski kresu
- kres nadszedł/nadchodzi, przyszedł/przychodzi
- dobiec/dobiegać kresu
- mieć swój kres; znaleźć; oznaczać kres czegoś; nie mieć kresu
- u kresu, po kres czegoś
-
Życie dobiega kresu, a człowiek wciąż błądzi po pokojach mieszkania swego dzieciństwa.
źródło: NKJP: Leon Gomolicki: Odwiedziny Galileusza, 1986
Nie chcę się usprawiedliwiać, ja naprawdę doszedłem do kresu wytrzymałości psychicznej. Nie odpowiadało mi to, co musiałem robić.
źródło: NKJP: Jery Grossman: Listy, Gazeta Wyborcza, 1994-09-26
Miło jest spacerować przez świat obmywany wodą z poburzowych chmur, miło mieć świadomość, że u kresu wędrówki czeka przytulne, suche domostwo i parząca zziębnięte usta strawa [...].
źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Ruchy, 2008
Nowe filmy oznaczały kres kariery wielu gwiazd kina niemego.
źródło: NKJP: K.W., Ofiary sławy, Dziennik Polski, 1998-04-20
Zrobiliśmy, co można było zrobić najmniejszym kosztem: szkoły 8-klasowe przekształcaliśmy nawet na 3-klasowe, ale doszliśmy już do kresu możliwości finansowych.
źródło: NKJP: Waldemar Bałda, Szkolny ciężar, Dziennik Polski, 2001-02-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kres
kresy
D. kresu
kresów
C. kresowi
kresom
B. kres
kresy
N. kresem
kresami
Ms. kresie
kresach
W. kresie
kresy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ kres + CZEGO -
śr.-w.-niem. kreiz 'krąg, koło, linia kolista, obszar określony linią kolistą, okręg'
śr.-d.-niem. krēs 'krąg, koło, linia kolista, obszar określony linią kolistą, okręg'