-
6.
pot. osoba podwożona za umówioną opłatą samochodem prywatnym lub innym, który nie służy do regularnego przewozu pasażerów -
- rzadziej łepek
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy -
- zabrać łebków
-
- Mówiłem mu, Gieniu, żeby się spieszył [...], ale gdzie tam, jak za pogrzebem. Jeszcze łebków brał po drodze.
źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978
Sam kiedyś z konieczności byłem autostopowiczem, gdy nawaliło mi auto w szczerym polu i szczerze współczuję tym uczciwym, lecz mimo tej przygody nie biorę łebków jako kierowca.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. łebek
łebkowie
ndepr łebki
depr D. łebka
łebków
C. łebkowi
łebkom
B. łebka
łebków
N. łebkiem
łebkami
Ms. łebku
łebkach
W. łebku
łebkowie
ndepr łebki
depr -
Zob. łeb