odsłonić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

ściągnąć na boki lub do góry materiał, który wisi gdzieś na stałe i służy do uniemożliwiania komuś zobaczenia kogoś lub czegoś

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

Kiedy odsłoniłam firankę, spodobało mi się to, co zobaczyłam.

źródło: NKJP: Katarzyna Ostrowska: Sny – klucz, 2001

Odsłoniłem roletę, wpuszczając więcej światła.

źródło: NKJP: Tomasz Jastrun: Rzeka podziemna, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odsłoniłem +(e)m odsłonił	odsłoniłam +(e)m odsłoniła	odsłoniłom +(e)m odsłoniło	odsłoniliśmy +(e)śmy odsłonili	odsłoniłyśmy +(e)śmy odsłoniły
2 os.	odsłoniłeś +(e)ś odsłonił	odsłoniłaś +(e)ś odsłoniła	odsłoniłoś +(e)ś odsłoniło	odsłoniliście +(e)ście odsłonili	odsłoniłyście +(e)ście odsłoniły
3 os.	odsłonił	odsłoniła	odsłoniło	odsłonili	odsłoniły

bezosobnik: odsłonięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odsłońmy
2 os.	odsłoń	odsłońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odsłoniłbym bym odsłonił	odsłoniłabym bym odsłoniła	odsłoniłobym bym odsłoniło	odsłonilibyśmy byśmy odsłonili	odsłoniłybyśmy byśmy odsłoniły
2 os.	odsłoniłbyś byś odsłonił	odsłoniłabyś byś odsłoniła	odsłoniłobyś byś odsłoniło	odsłonilibyście byście odsłonili	odsłoniłybyście byście odsłoniły
3 os.	odsłoniłby by odsłonił	odsłoniłaby by odsłoniła	odsłoniłoby by odsłoniło	odsłoniliby by odsłonili	odsłoniłyby by odsłoniły

bezosobnik: odsłonięto by

bezokolicznik: odsłonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odsłoniwszy

gerundium: odsłonięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odsłonięty

odpowiednik aspektowy: odsłaniać

Rz_osobowy

+

odsłonić

+

CO

Czasownik z przedrostkiem od- (z psł. *otъ-) od psł. *sloniti 'pochylać coś, opierać coś na czymś, pokrywać czymś, osłaniać'