proszony

Pojutrze idziemy na proszony obiad do Chopinów.

źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem, 1957

Żadna proszona kolacja; nie wiedzieć czemu, posiłki u Ratajczyków kojarzyły mu się raczej z odpoczynkiem w jadalni górskiego schroniska.

źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003

Karolina Nakwaska doradza, aby podczas proszonego wieczoru były „...osadzone świece, pochędożone i ponalewane lampy. Światło padające z góry najładniej się wydaje”.

źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004

To właśnie tego dnia, w drodze na proszony podwieczorek do przyjaciółki matki [...], Eugenia wypowiedziała ni stąd, ni zowąd to dziwne zdanie.

źródło: KWSJP: Ida Fink: Ślady, 1996