-
1.a
cecha kogoś, kto mało wie i mało rozumie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
- ludzka, młodzieńcza, własna; bezgraniczna, skrajna głupota
- głupota kierowców, klientów, ludzi, polityków, rodziców; narodu, społeczeństwa
- głupota i niekompetencja, głupota i nieodpowiedzialność; chamstwo i głupota, naiwność i głupota
- przejaw, szczyt głupoty
- świadczyć o głupocie
-
Zapewne usiłuje w ten sposób tuszować głupotę premiera, któremu sam przecież wręczył nominację.
źródło: NKJP: Internet
Przyglądał mi się jakiś czas, a ja rozmyślałem o głupocie ludzi, wieszających psy na współczesnym świecie.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. głupota
głupoty
D. głupoty
głupot
C. głupocie
głupotom
B. głupotę
głupoty
N. głupotą
głupotami
Ms. głupocie
głupotach
W. głupoto
głupoty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. głupi