- 
    
    1. mężczyzna, który żyje we wspólnocie religijnej oddzielonej od reszty społeczeństwa
- 
    
    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE 
 Religia – kościół
 osoby związane z religią i kościołem
- 
    
    - fanatyczny, pobożny, skromny, świątobliwy, święty; uczony, wykształcony; młody, sędziwy, stary; tajemniczy; brodaty; zakapturzony; były mnich; chrześcijańscy; prawosławni; bizantyjscy, łacińscy; buddyjscy, tybetańscy; scytyjscy; egipscy, greccy, irlandzcy, chińscy, francuscy, hiszpańscy...; autentyczni, prawdziwi; średniowieczni; biali; wędrowni, słynni, żebrzący mnisi; mnisi augustiańscy, benedyktyńscy, cysterscy...
- mnich i kapłan; mnisi i mniszki
- cele; habity, szaty; chór; modlitwy; postacie; garstka, grupa, liczba; setki, tysiące; klasztor, życie mnichów
- mnisi z (góry) Athos, z Citaux, z jakiegoś klasztoru, opactwa, z zakonu cystersów, benedyktynów, franciszkanów...
- mnich w białym, brązowym, czarnym... habicie; mnisi w klasztorze
- mnisi modlą się, mieszkają gdzieś, przybyli dokądś, śpiewają, pracują, żyją w celibacie, w odosobnieniu, we wspólnocie...
- być, zostać mnichem
- przeznaczony dla mnichów
- żyć jak mnich
 
- 
    
    Jestem mnichem, mieszkam w klasztorze, który żyje pewną kulturą duchową (do której należy: określony porządek dnia, milczenie, modlitwa wspólnotowa, półgodzinna medytacja, czytanie Pisma Świętego). źródło: NKJP: Włodzimierz Zatorski: Oto jestem, stoję przed Tobą, prasa, 1994 Pierwotne przeznaczenie wykutych w skale sal i korytarzy jest zagadką. [...] Później, u zarania chrześcijaństwa, zamieszkiwali je mnisi, szukający ucieczki od grzesznego świata. źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997 Kameduli znani są ze swojej surowej reguły, postów i milczenia. W miniony poniedziałek białe habity mnichów, których długie brody wystawały spod szpiczastych kapturów, widać było wszędzie. źródło: NKJP: (SIE): Nikt nie śpi w trumnie, Dziennik Polski - Kraków, 2003-11-12 Obecnie w klasztorze mieszka 9 mnichów oraz 4 kandydatów przed ślubami wieczystymi. W okresie międzywojennym liczba mnichów w eremie dochodziła nawet do czterdziestu. źródło: NKJP: (WT): Przywrócić przecinkę, Dziennik Polski - Kraków, 1999-10-29 Św. Hieronim podkreślał, że modlitwa pełni pierwszoplanową rolę w życiu mnichów będąc nierozłącznym elementem ścisłego kontaktu z Bogiem; zwracał uwagę na wartość modlitwy ciągłej, którą należało jednakże godzić z innymi zajęciami i z pracą [...] źródło: NKJP: Waldemar Ceran: Historia i bibliografia rozumowana bizantynologii polskiej (1800-1998), 1999 
- 
    
    część mowy: rzeczownik rodzaj gramatyczny: m1 liczba pojedyncza liczba mnoga M. mnich 
 mnisi 
 ndepr mnichy 
 depr D. mnicha 
 mnichów 
 C. mnichowi 
 mnichom 
 B. mnicha 
 mnichów 
 N. mnichem 
 mnichami 
 Ms. mnichu 
 mnichach 
 W. mnichu 
 mnisi 
 ndepr mnichy 
 depr Inne uwagi Spotykane użycia form M. lm mnichowie. 
- 
    
    psł. *mъnichъ z st.-w.-niem. munih Źródłem jest średniowieczna łacińska forma monicus, która wywodzi się z łac. monachus, pochodzącego z gr. monachós 'pustelnik' (od gr. mónos 'sam, jedyny') (Bor)