-
1.
taki, który się przygarbił lub skulił -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd -
- skurczona postać
- skurczony wiekiem
- skurczony z zimna, z wysiłku, ze strachu
- skurczony od wysiłku
- skurczony jak embrion
- skurczony i nieruchomy, skurczony i wystraszony; mały i skurczony, zgięty i skurczony
-
Była niższa ode mnie, skurczona.
źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008
Żona Aniela stoi koło wózka jak posąg. Maleńka, skurczona od wiejskiej roboty kobiecina.
źródło: NKJP: Po co ci ten koń..., Dziennik Polski - Pejzaż, 2002-07-20
[...] w pobliżu pomnika Mickiewicza ukazał się skurczony, zadyszany staruszek [...], ciągnąc z wysiłkiem ciężkie, zbite z desek sanki.
źródło: KWSJP:Roman Reinfuss: XV powojenny konkurs szopek, prasa,1960
Największym koszmarem było dla mnie dojeżdżanie autobusem do szkoły; mało, że byłem ściśnięty w tłoku, to jeszcze nie mieściłem się na wysokość i stałem zgnieciony i skurczony.
źródło: NKJP: Anna Bińczak: Babcia Leokadia źródło Dziennik Bałtycki, 2005-08-25
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. skurczony
skurczony
skurczony
skurczone
skurczona
D. skurczonego
skurczonego
skurczonego
skurczonego
skurczonej
C. skurczonemu
skurczonemu
skurczonemu
skurczonemu
skurczonej
B. skurczonego
skurczonego
skurczony
skurczone
skurczoną
N. skurczonym
skurczonym
skurczonym
skurczonym
skurczoną
Ms. skurczonym
skurczonym
skurczonym
skurczonym
skurczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. skurczeni
skurczeni
skurczone
skurczone
D. skurczonych
skurczonych
skurczonych
skurczonych
C. skurczonym
skurczonym
skurczonym
skurczonym
B. skurczonych
skurczonych
skurczonych
skurczone
N. skurczonymi
skurczonymi
skurczonymi
skurczonymi
Ms. skurczonych
skurczonych
skurczonych
skurczonych
-
+ skurczony + (z CZEGO | od CZEGO)szyk: neutralny -
Zob. kurczyć
-
+ skurczony + (z CZEGO | od CZEGO)szyk: neutralny