-
3.
zmarszczyć się w grymasie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd -
- twarz skurczyła się
- skurczyć się w grymasie
- skurczyć się z bólu, z wściekłości
- skurczyć się boleśnie, gniewnie
-
Gąsior nie oponował, ale jego twarz skurczyła się jakoś, skrzywiła, i widać było, że to nie da mu spokoju bardzo długo.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1955
Wszystkie te myśli przemknęły przez jej głowę z prędkością odrzutowca i znikły natychmiast, dostrzegła bowiem, jak twarz ojca, która przez ułamek sekundy skurczyła się w lekkim grymasie zakłopotania, wygładza się, tchnie pewnością siebie i zadowoleniem.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999
Twarz Milona skurczyła się ze złości i zakłopotania.
źródło: KWSJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skurczę się
skurczymy się
2 os. skurczysz się
skurczycie się
3 os. skurczy się
skurczą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skurczyłem się
+(e)m się skurczył
skurczyłam się
+(e)m się skurczyła
skurczyłom się
+(e)m się skurczyło
skurczyliśmy się
+(e)śmy się skurczyli
skurczyłyśmy się
+(e)śmy się skurczyły
2 os. skurczyłeś się
+(e)ś się skurczył
skurczyłaś się
+(e)ś się skurczyła
skurczyłoś się
+(e)ś się skurczyło
skurczyliście się
+(e)ście się skurczyli
skurczyłyście się
+(e)ście się skurczyły
3 os. skurczył się
skurczyła się
skurczyło się
skurczyli się
skurczyły się
bezosobnik: skurczono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skurczmy się
2 os. skurcz się
skurczcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skurczyłbym się
bym się skurczył
skurczyłabym się
bym się skurczyła
skurczyłobym się
bym się skurczyło
skurczylibyśmy się
byśmy się skurczyli
skurczyłybyśmy się
byśmy się skurczyły
2 os. skurczyłbyś się
byś się skurczył
skurczyłabyś się
byś się skurczyła
skurczyłobyś się
byś się skurczyło
skurczylibyście się
byście się skurczyli
skurczyłybyście się
byście się skurczyły
3 os. skurczyłby się
by się skurczył
skurczyłaby się
by się skurczyła
skurczyłoby się
by się skurczyło
skurczyliby się
by się skurczyli
skurczyłyby się
by się skurczyły
bezosobnik: skurczono by się
bezokolicznik: skurczyć się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: skurczywszy się
gerundium: skurczenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skurczenie się
skurczenia się
D. skurczenia się
skurczeń się
C. skurczeniu się
skurczeniom się
B. skurczenie się
skurczenia się
N. skurczeniem się
skurczeniami się
Ms. skurczeniu się
skurczeniach się
W. skurczenie się
skurczenia się
odpowiednik aspektowy: kurczyć się
-
Rznieżywotny + skurczyć się + 
-
Zob. kurczyć
-
Rznieżywotny + skurczyć się +