-
1.
kultur. zespół cech typowych dla literatury i sztuki starożytnej Grecji i Rzymu -
Ms. lp wymawiany: [klasycyźmie] lub [klasycyzmie].
-
[klasycysm] lub [klasycyzm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- późny, wczesny; grecki, rzymski klasycyzm
- doba, epoka klasycyzmu
-
[...] w swoich pracach [...] głosił, że droga do osiągnięcia perfekcji w malarstwie jest zrównoważone połączenie klasycyzmu greckiego, ekspresji Rafaela, światłocienia Correggia i kolorystyki Tycjana.
źródło: Internet
Stosunek władz do rzymskich katolików, którzy znaleźli się na jej terytorium w następstwie rozbiorów Rzeczpospolitej polsko-litewskiej, był niechętny. Władze uważały ich za odszczepieńców, gdyż - zdaniem Rosjan - wyznawali religię zdegenerowaną, skażoną pogańskim klasycyzmem rzymskim
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. klasycyzm
klasycyzmy
D. klasycyzmu
klasycyzmów
C. klasycyzmowi
klasycyzmom
B. klasycyzm
klasycyzmy
N. klasycyzmem
klasycyzmami
Ms. klasycyzmie
klasycyzmach
W. klasycyzmie
klasycyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. classicisme