-
1.
wspólnota religijna, której członkowie związani ślubami żyją według ściśle określonych reguł -
Używane w nazwach własnych, np. Franciszkański Zakon Świeckich , Prowincjalny Zakon Pijarów , Świecki Zakon Karmelitów Bosych , Zakon Kawalerów Maltańskich , Zakon Szpitalny oo. Bonifratrów , Zakon Braci Mniejszych .
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
miejsca i instytucje związane z religią i kościołem -
- męski, żeński; niemiecki, polski; krakowski; najstarszy, średniowieczny; świecki; pustelniczy; potężny zakon; zakon benedyktyński, bernardyński, cysterski, dominikański, franciszkański, jezuicki, karmelitański...; inflancki, krzyżacki, maltański; zakony klauzurowe, kontemplacyjne, misyjne; katolickie; religijne; mnisze; bezhabitowe; rycerskie
- zakon albertynów, augustianów, benedyktynów, bernardynów, bonifratrów, bożogrobców/bożogrobowców, cystersów, franciszkanów, jezuitów, kamedułów, kapucynów, karmelitów, norbertanów, paulinów, pijarów, redemptorystów, salezjanów, salwatorianów, sercanów, werbistów; albertynek, klarysek, karmelitanek, urszulanek...; templariuszy
- zakon o surowej, ścisłej... regule; zakony w Polsce
- zakony i klasztory, zakony i kongregacje (duchowne); diecezje i zakony, parafie i zakony
- matka generalna; kapituła; prowincjał, przełożony, wizytator (generalny); damy; dzieje; kasata zakonu
- kandydat; przynależność do zakonu; brat, ksiądz, mnich, ojciec, siostry z jakiegoś zakonu
- zwycięstwo nad zakonem krzyżackim; kontakt, rozmowy z zakonem; rozprawa, walka, wojna z zakonem krzyżackim
- ileś lat; życie w zakonie
- zakon powstał, prowadzi coś
- wybrać; założyć; opuścić / opuszczać, porzucić; rozwiązać, skasować, zlikwidować; sprowadzić; zreformować, pokonać zakon
- być zakonem
- iść, pójść, trafić, wstąpić / wstępować, należeć; przyjąć /przyjmować do zakonu; odejść / odchodzić, wystąpić z zakonu
- być, przebywać, żyć w zakonie
-
Kiedy ktoś wstępuje do zakonu, zwykle musi wyrzec się wielu rzeczy, między innymi założenia własnej rodziny, swobodnego dysponowania dobrami materialnymi, własnej wolności.
źródło: NKJP: Jan Paulas: Oni nas stworzyli, 2002
Kameduli są zakonem kontemplacyjnym: koncentrują swoje życie i działanie na kontemplacji Boga. Łączą życie wewnętrzne z pracą, ascezę osobistą z rozważaniem Słowa Bożego, liturgią i modlitwą.
źródło: NKJP: (MM): Ucho przy ścianie data, Dziennik Polski, 2000-08-16
Pierwotnym celem zakonów rycerskich była obrona pielgrzymów przybywających do Palestyny.
źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
W 1725 roku wuj Stanisława Konarskiego biskup Jan Tarło zafundował siostrzeńcowi studia zagraniczne. Wysłał go do Rzymu do Collegium Nazarenum prowadzonego przez zakon pijarów.
źródło: NKJP: Marek Borucki: Polacy w Rzymie: od czasów Mieszka I do Jana Pawła II, 1995
[...] podczas uroczystej mszy w klasztorze o. Cystersów w Mogile, opat generalny zakonu [...] udzieli benedykcji, czyli szczególnego błogosławieństwa [...] nowemu przełożonemu zakonu w Mogile.
źródło: NKJP: Biali bracia, Dziennik Polski, 2001-01-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zakon
zakony
D. zakonu
zakonów
C. zakonowi
zakonom
B. zakon
zakony
N. zakonem
zakonami
Ms. zakonie
zakonach
W. zakonie
zakony
-
+ zakon + (KOGO) -
psł. *zakonъ 'obowiązujące zasady, prawo' < 'początek, koniec'
W etymologicznym związku z zacząć (zob.)