-
2.
daw. prawo jako zbiór podstawowych nakazów moralnych zawartych w Biblii -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
- zakon Boży, Pański
- być wiernym zakonowi
- wypełniać zakon
-
[...] jakkolwiek rozum ludzki nie był otoczony pogardą, to zawsze miał to być rozum, chodzący ścieżką zakonu Pańskiego, rozum - wyrażając się językiem doktorów Kościoła - prześwietlony słońcem nadprzyrodzonej wiedzy.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Legendy nowoczesności: eseje okupacyjne, 1996
Rasa niemiecka była lepsza od innych, to dla Stucklera nie ulegało wątpliwości, tak jak nie ulegało wątpliwości dla wielu Anglików, że są najświetniejszym narodem ziemi, jak dla Żydów, którzy wierni byli Zakonowi, nie ulegało wątpliwości, że są narodem wybranym przez Boga [...]
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986
Słuchajcie władców nie ze strachu tylko, ale sercem... Kochajcie... Nie gorszcie słabych... Kochajcie... kochajcie... Kto kocha, ten wypełnia Zakon...
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
Szerzy się kacerstwo, mnoży apostazja. Jak grzyby po deszczu wyrastają fałszywi prorocy, gotowi fałszywymi swymi naukami Boży Zakon wykoślawiać.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Niech nam pobłogosławi Pan Miłosierny! Niech Jego łaska i światło spłyną na serca patriotów... żebyśmy przy Bożym zakonie wytrwali, kościołów i domów spokój uratowali...
źródło: NKJP: Marian Pankowski: Teatrowanie nad świętym barszczem, 1968
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zakon
zakony
D. zakonu
zakonów
C. zakonowi
zakonom
B. zakon
zakony
N. zakonem
zakonami
Ms. zakonie
zakonach
W. zakonie
zakony
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *zakonъ 'obowiązujące zasady, prawo' < 'początek, koniec'
W etymologicznym związku z zacząć (zob.)