zakończyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

zostać końcową częścią czegoś

ATEMATYCZNY

Krótką szamotaninę zakończył okrzyk bólu i trwogi.

źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963

Wojna między trzema cesarstwami zakończyła erę monarchiczną w Europie, rozpoczęła okres wyzwalania się narodów spod obcego jarzma i ludów spod jarzma społecznego.

źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Koniec sojuszu trzech cesarzy, 1977

Oboje księstwo podejmują właśnie najprzedniejszych ruskich bojarów z Halicza i Włodzimierza, przybyłych w charakterze swatów, a na zakończenie łowów odbyć się mają liczne dworskie gry i zabawy, zakończone wspaniałą ucztą zaręczynową.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zakończę	zakończymy
2 os.	zakończysz	zakończycie
3 os.	zakończy	zakończą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakończyłem +(e)m zakończył	zakończyłam +(e)m zakończyła	zakończyłom +(e)m zakończyło	zakończyliśmy +(e)śmy zakończyli	zakończyłyśmy +(e)śmy zakończyły
2 os.	zakończyłeś +(e)ś zakończył	zakończyłaś +(e)ś zakończyła	zakończyłoś +(e)ś zakończyło	zakończyliście +(e)ście zakończyli	zakończyłyście +(e)ście zakończyły
3 os.	zakończył	zakończyła	zakończyło	zakończyli	zakończyły

bezosobnik: zakończono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zakończmy
2 os.	zakończ	zakończcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakończyłbym bym zakończył	zakończyłabym bym zakończyła	zakończyłobym bym zakończyło	zakończylibyśmy byśmy zakończyli	zakończyłybyśmy byśmy zakończyły
2 os.	zakończyłbyś byś zakończył	zakończyłabyś byś zakończyła	zakończyłobyś byś zakończyło	zakończylibyście byście zakończyli	zakończyłybyście byście zakończyły
3 os.	zakończyłby by zakończył	zakończyłaby by zakończyła	zakończyłoby by zakończyło	zakończyliby by zakończyli	zakończyłyby by zakończyły

bezosobnik: zakończono by

bezokolicznik: zakończyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zakończywszy

gerundium: zakończenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zakończenie	zakończenia
D.	zakończenia	zakończeń
C.	zakończeniu	zakończeniom
B.	zakończenie	zakończenia
N.	zakończeniem	zakończeniami
Ms.	zakończeniu	zakończeniach
W.	zakończenie	zakończenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zakończony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zakończony	zakończony	zakończony	zakończone	zakończona
D.	zakończonego	zakończonego	zakończonego	zakończonego	zakończonej
C.	zakończonemu	zakończonemu	zakończonemu	zakończonemu	zakończonej
B.	zakończonego	zakończonego	zakończony	zakończone	zakończoną
N.	zakończonym	zakończonym	zakończonym	zakończonym	zakończoną
Ms.	zakończonym	zakończonym	zakończonym	zakończonym	zakończonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zakończeni	zakończeni	zakończone	zakończone
D.	zakończonych	zakończonych	zakończonych	zakończonych
C.	zakończonym	zakończonym	zakończonym	zakończonym
B.	zakończonych	zakończonych	zakończonych	zakończone
N.	zakończonymi	zakończonymi	zakończonymi	zakończonymi
Ms.	zakończonych	zakończonych	zakończonych	zakończonych

odpowiedniki aspektowe: zakańczać , zakończać

Składnia

+

zakończyć

+

CO

Pochodzenie

Zob. kończyć