-
3.
wystający element w górnej części ręcznej broni służącej do strzelania, którego ruch, wywołany pociągnięciem cyngla, powoduje odpalenie naboju -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
- napięty kurek
- odciągnąć/odciągać, odwieść/odwodzić kurek;
- napinanie kurka
-
Nacisk na spust powodował obrót luf, napięcie kurka, a następnie strzał.
źródło: NKJP: Internet
Wówczas odwiodłem kurek, wycelowałem i wpakowałem cały zapas nabojów w otwarty pysk wilka.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Akademia pana Kleksa, 1946
Broń [...] powinna być kompletna, czysta i zakonserwowana, a także mieć zwolniony kurek i odłączony magazynek.
źródło: NKJP: Dz.U. z 2002r. Nr 134, poz. 1138
- Won! - krzyknął ponuro niewidoczny gość. - Won, bo oczy wysmalę - i strzyknął metalicznie, pewnie kurkiem flinty.
- Panie Michale, ja tu klęczę przed wami i proszę o zmiłowanie.źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
Pistolet posiada kurkowy mechanizm uderzeniowo-spustowy. Stała iglica jest osadzona w kurku. Lufa o gładkim przewodzie jest osadzona w szkielecie obrotowo.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kurek
kurki
D. kurka
kurków
C. kurkowi
kurkom
B. kurek
kurki
N. kurkiem
kurkami
Ms. kurku
kurkach
W. kurku
kurki
-
Metaforycznie od znaczenia 'figurka koguta, kogucik'.