-
2.
energia lub siła, którą wyzwala jakieś urządzenie lub zjawisko -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Energia -
- ogromna, wielka; słaba moc
- moc uderzenia, wiatru, wodospadu, wybuchu
- uderzyć z jakąś mocą
-
Moc wiatru była różna, a różnica czasów między zwycięskim a drugim jachtem wyniosła ok. 10 minut.
źródło: NKJP: Zielona Wstęga dla „Magica”, Dziennik Polski, 2003-08-20
Pod względem mocy wybuchu jest to obiekt pośredni między „zwykłą” supernową i hipernową.
źródło: NKJP: Stanisłw Bajtlik: Hipernowe i magnetary, Wiedza i Życie, 1999
Leonik wybrał natychmiast dalszy z nich i pruł w jego kierunku pełną mocą silnika.
źródło: NKJP: Jerzy Gotowała: Najkrócej żyją motyle : lotnictwo rozpoznawcze wciąż niezbędne, 1996
Dziwne, ale wielu ludzi lubi się... kąpać podczas burzy, zwłaszcza deszczowej. Nieświadomie bardzo ryzykują, bowiem woda [...] może przenieść moc pioruna na pływaka z dalekiej nawet odległości i uśmiercić go z całą bezwzględnością.
źródło: NKJP: Z rozgniewanych niebios, Dziennik Polski, 2000-08-25
Lawina - jak się okazało - z ogromną mocą musiała uderzyć w staw, bo załamała lód.
źródło: NKJP: Marek Grocholski: W ciemności i we mgle, Tygodnik Podhalański, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. moc
D. mocy
C. mocy
B. moc
N. mocą
Ms. mocy
W. mocy
-
psł. *mogtь 'siła, potęga, moc'
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od psł. *mogti 'być w możności, w stanie coś zrobić, móc'; zob. móc