-
4.
zdolność oddziaływania, wywierania wpływu na kogoś lub na coś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- cudowna, magiczna, niezwykła, uzdrowicielska, wyjątkowa moc
- moc słowa, muzyki; przekonywania, uzdrawiania
- przypisywać (komuś|czemuś) jakąś moc
-
Obrazom przypisano cudowną moc leczniczą i odwracania zła.
źródło: NKJP: Adam Krzemiński: Brama do nieba, brama do piekła, Polityka, 2006-04-15
Do części magicznej, pogańskiej, w której zawiera się wiara w sprawczą moc słów, dodano obudowę chrześcijańską.
źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Święta w starych dekoracjach, Polityka, 2007-04-07
Ogólnie święconemu zielu przypisywano moc przeciwdziałania złym siłom.
źródło: NKJP: Jolanta Flach: Matki Boskiej Zielnej, Tygodnik Podhalański, 1996
Jak wierzono, w czasie przesilenia zimowego i letniego magiczne moce są szczególnie silne - wtedy odprawiano prastare obrzędy, jeszcze z pogańskich czasów.
źródło: NKJP: Krzysztof Kęciek: Focus. Poznać i zrozumieć świat , 2003
Ludzie ci znają się i utrzymują kontakty, ale mając niezwykłą moc wpływania na rzeczywistość, imają się pospolitych prac i zajmują podrzędne stanowiska.
źródło: NKJP: Marek Oramus: Potężna gromadka, Dziennik Polski, 2005-05-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. moc
moce
D. mocy
mocy
C. mocy
mocom
B. moc
moce
N. mocą
mocami
Ms. mocy
mocach
W. mocy
moce
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *mogtь 'siła, potęga, moc'
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od psł. *mogti 'być w możności, w stanie coś zrobić, móc'; zob. móc