moc

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

7. ustawy

  • 7.

    ważność jakiegoś dokumentu lub decyzji
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

  • synonimy:  prawomocność
    • moc prawna, urzędowa
    • moc decyzji, dekretu, porozumienia, rozporządzenia, traktatu, ustawy
    • nabrać/nabierać mocy
    • tracić, stracić moc
    • pozostać/pozostawać w mocy
  • Jest aż nadto wiele przykładów ludzi wciąż jeszcze w sile wieku odsuniętych mocą prawa od wykonywania swej pracy.

    źródło: NKJP: Maria Szyszkowska: W poszukiwaniu sensu życia : po co nam filozofia, 1997

    Burmistrzowi Ciechocinka i skarbnikowi miasta przysługuje prawo zgłoszenia sprzeciwu. Jeśli tak się stanie wyrok nakazowy straci moc, a sprawa jeszcze raz zostanie rozpatrzona przez sąd w ogólnym trybie.

    źródło: NKJP: Mariusz Strzelecki: Ciechocinek: Ciechocinek. Samorządowcy z uzdrowiska z wyrokami, Gazeta Pomorska, 2010-03-22

    Traci moc zarządzenie Ministra Żeglugi z dnia 23 lutego 1961 r. w sprawie uprawiania żeglugi i spławu na śródlądowych drogach wodnych (Monitor Polski Nr 23, poz. 111).

    źródło: NKJP: Stefan Wysocki: Żeglarstwo śródlądowe, 1969

    Również konstytucje cesarskie, łącznie z najważniejszymi z punktu widzenia prawa prywatnego reskryptami, zyskały moc ustawy dopiero po jakimś czasie.

    źródło: NKJP: Wojciech Dajczak, Tomasz Giaro, Franciszek Longchamps de Berier: Prawo rzymskie U podstaw prawa prywatnego, 2009

    Zanim jednak decyzja ta nabierze mocy prawnej - 18 maja wygaśnie mandat radnych - dyrektorów szkół samorządowych.

    źródło: NKJP: (mag): Posłowie kpią z radnych, Tygodnik Podhalański, 1996

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. moc
    moce
    D. mocy
    mocy
    C. mocy
    mocom
    B. moc
    moce
    N. mocą
    mocami
    Ms. mocy
    mocach
    W. mocy
    moce

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • psł. *mogtь 'siła, potęga, moc'

    Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od psł. *mogti 'być w możności, w stanie coś zrobić, móc'; zob. móc