weteran - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

doświadczony żołnierz, który uczestniczył w określonych walkach zbrojnych

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

osoby związane z wojskiem i wojną

hiperonimy:

żołnierz

sędziwy weteran; brytyjscy, łotewscy, polscy...; doświadczeni weterani; weterani frontowi, wojenni
weterani powstania, walk, wojny; AK, Armii Czerwonej, Wehrmachtu; Afganistanu, Wietnamu
weteran z Afganistanu, z Iraku, z Wietnamu
weterani i kombatanci; inwalidzi i weterani
żołnierze weterani
wspomnienia weteranów
szpital; szacunek dla weteranów; przemówienie do weteranów
spotkanie z weteranami

	W sierpniu rodacy zbierają się w miejscach pamięci, w spotkaniach tych uczestniczą weterani walk o niepodległość naszej ojczyzny. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 05.09.2001
	Byłem dla nich weteranem zobowiązanym [...] do opowiadania o kampanii wrześniowej, w której kiedyś brałem udział. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Opowiadałem, jak umiałem, Gazeta Wyborcza, 1996-08-31
	Pojął on za żonę córkę starego towarzysza ojca i jego zastępcy, egipskiego banity i weterana afgańskiej wojny Abu Hafeza al-Masriego. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
	Murowana kapliczka [...] to także pomnik, jaki pozostawił po sobie weteran Powstania Styczniowego. źródło: NKJP: (DELL): Powstańca pomnik własny, Dziennik Polski, 2001-03-14
	Do Kurkowa, [...] gdzie prawie wszyscy mężczyźni byli weteranami niemieckiej piechoty, lotnictwa lub marynarki, dziadek wrócił w glorii partyzanta Tity. źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

+

weteran

+

(CZEGO)

fr. vétéran

z łac. veterānus 'doświadczony (w boju)'

od: vetus 'stary'