złoty I - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

taki, o którym myśli się jako o kimś lub czymś bardzo dobrym

Używane także w funkcji rzeczownikowej w zwykle poufałych zwrotach do kogoś: mój złoty , moja złota .

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

złoty człowiek, chłopak; sen; okres; złota kobieta, dziewczyna; seria; złote dziecko; marzenie; złote czasy

	To był złoty człowiek, powiernik, mąż zaufania, samarytanin, owładnięty wręcz nadludzką miłością do ludzi, której urzeczywistnieniem była stworzona przez niego Szkoła Przemysłowa dla dziewcząt przecież niezamożnych, samotnych, a dzięki niemu zdobywających fach. źródło: NKJP: Łzy aktorki, Dziennik Polski, 2001-08-23
	Pani Regina Wrębel jest złotą kobietą. Nie było żadnego problemu. Powiedziała mi, że my, kobiety, damy radę i wszystko zorganizowała. źródło: NKJP: Robert Grygiel: Wierzę, że córka będzie żyła, Tygodnik Tucholski, 2008
	Romuś ma twarz dużego dziecka, od razu widać, że muchy by nie skrzywdził. Złoty chłopak: miły, uczynny. źródło: NKJP: Marek Kochan: Ballada o dobrym dresiarzu, 2005
	Wojtuś był złotym dzieckiem. Nauczycielki go uwielbiały, bo taki grzeczny i ułożony, ale w dzienniczku miał coraz więcej dwój. źródło: NKJP: Powrót, Dziennik Polski, 2002-04-13
	Widownia moskiewska, zawsze bardzo wdzięczna, rzucała mi na scenę kwiaty, co jest w tamtejszym zwyczaju. Wspominam to jak złoty sen, bo to był mój największy sukces aktorski, jeżeli chodzi o odbiór publiczności. źródło: NKJP: Krzysztof Lubczyński: Strażnik Fredry, prasa, 2006

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

psł. *zoltъ 'odznaczający się jasną barwą: złotą, żółtą; świecący'