Jak korzystać ze słownika?

zarzucić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. pytaniami

  • Definicja

    4.

    skierować do kogoś wiele wypowiedzi lub pism
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  zbombardować
  • Cytaty

    Zarzucili pytaniami Tymoteusza, który był najbliższy nauczyciela: - Co nowego, Tymoteuszu?

    źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949

    Kiedy tylko objął swój urząd, zewsząd zarzucono go sprawozdaniami, rejestrami, księgami.

    źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy Pakt, 2003

    Od razu zapytali o Annę. - Tak - powiedziałem - ma znamię na lewej łopatce. Nie mając nic do wyjawienia ani też nic do ukrycia, postanowiłem zarzucić ich masą nieistotnych detali.

    źródło: NKJP: Zbigniew Kruszyński: Na lądach i morzach: opisy i opowiadania, 1999
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zarzucę
    		 zarzucimy
    2 os. zarzucisz
    		 zarzucicie
    3 os. zarzuci
    		 zarzucą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zarzuciłem
    +(e)m zarzucił
    		 zarzuciłam
    +(e)m zarzuciła
    		 zarzuciłom
    +(e)m zarzuciło
    		 zarzuciliśmy
    +(e)śmy zarzucili
    		 zarzuciłyśmy
    +(e)śmy zarzuciły
    2 os. zarzuciłeś
    +(e)ś zarzucił
    		 zarzuciłaś
    +(e)ś zarzuciła
    		 zarzuciłoś
    +(e)ś zarzuciło
    		 zarzuciliście
    +(e)ście zarzucili
    		 zarzuciłyście
    +(e)ście zarzuciły
    3 os. zarzucił
    		 zarzuciła
    		 zarzuciło
    		 zarzucili
    		 zarzuciły

    bezosobnik: zarzucono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zarzućmy
    2 os. zarzuć
    		 zarzućcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zarzuciłbym
    bym zarzucił
    		 zarzuciłabym
    bym zarzuciła
    		 zarzuciłobym
    bym zarzuciło
    		 zarzucilibyśmy
    byśmy zarzucili
    		 zarzuciłybyśmy
    byśmy zarzuciły
    2 os. zarzuciłbyś
    byś zarzucił
    		 zarzuciłabyś
    byś zarzuciła
    		 zarzuciłobyś
    byś zarzuciło
    		 zarzucilibyście
    byście zarzucili
    		 zarzuciłybyście
    byście zarzuciły
    3 os. zarzuciłby
    by zarzucił
    		 zarzuciłaby
    by zarzuciła
    		 zarzuciłoby
    by zarzuciło
    		 zarzuciliby
    by zarzucili
    		 zarzuciłyby
    by zarzuciły

    bezosobnik: zarzucono by

    bezokolicznik: zarzucić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zarzuciwszy

    gerundium: zarzucenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: zarzucony

    odpowiednik aspektowy: zarzucać

  • Składnia
    Rzosobowy + zarzucić +
    KOGO + CZYM
  • Pochodzenie

    Zob.  rzucić