zarzucić - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

szybkim ruchem umieścić coś w jakimś miejscu, przerzucając tę rzecz przez coś, zawieszając ją lub zaczepiając o coś

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	Artur związał koniec sznura w pętlę i zarzucił ją na jeden z konarów drzewa. źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Akademia pana Kleksa, 1946
	Na ziemi piętrzyły się jego łupy. Związał je byle jak w dwa duże toboły i zarzucił na konia, którego zabrał wcześniej. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
	Kobieta lekko zarzuciła torbę na lewe ramię i szybkim krokiem weszła po schodkach do holu. źródło: NKJP: Detektyw, nr 5 (153), 1999
	Chwilę zastanawiał się, czy zsiąść i jak zwykle zarzucić cugle na płot. źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska: Był pałac, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zarzuciłem +(e)m zarzucił	zarzuciłam +(e)m zarzuciła	zarzuciłom +(e)m zarzuciło	zarzuciliśmy +(e)śmy zarzucili	zarzuciłyśmy +(e)śmy zarzuciły
2 os.	zarzuciłeś +(e)ś zarzucił	zarzuciłaś +(e)ś zarzuciła	zarzuciłoś +(e)ś zarzuciło	zarzuciliście +(e)ście zarzucili	zarzuciłyście +(e)ście zarzuciły
3 os.	zarzucił	zarzuciła	zarzuciło	zarzucili	zarzuciły

bezosobnik: zarzucono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zarzućmy
2 os.	zarzuć	zarzućcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zarzuciłbym bym zarzucił	zarzuciłabym bym zarzuciła	zarzuciłobym bym zarzuciło	zarzucilibyśmy byśmy zarzucili	zarzuciłybyśmy byśmy zarzuciły
2 os.	zarzuciłbyś byś zarzucił	zarzuciłabyś byś zarzuciła	zarzuciłobyś byś zarzuciło	zarzucilibyście byście zarzucili	zarzuciłybyście byście zarzuciły
3 os.	zarzuciłby by zarzucił	zarzuciłaby by zarzuciła	zarzuciłoby by zarzuciło	zarzuciliby by zarzucili	zarzuciłyby by zarzuciły

bezosobnik: zarzucono by

bezokolicznik: zarzucić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zarzuciwszy

gerundium: zarzucenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zarzucony

odpowiednik aspektowy: zarzucać

Rz[sub]osobowy[sub/]

+

zarzucić

+

CO + (KOMU/CZEMU) + na CO

Zob. rzucić