obecny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

będący osobiście w danym miejscu i w danym czasie

W liczbie mnogiej w rodzaju męskoosobowym używane często w znaczeniu 'osoby znajdujące się w danym miejscu w danym czasie'.

ATEMATYCZNY

sprzeczne:

nieobecny

obecny na miejscu; na sali; na konferencji, na sesji, na spotkaniu, na uroczystości, na zebraniu; na rozprawie; na obradach, na zjeździe; podczas głosowania, podczas debaty, podczas dyskusji, podczas obrad, podczas rozmowy, podczas spotkania, podczas uroczystości; przy egzaminie, przy ogłaszaniu, przy rozmowach; przy oględzinach; przy porodzie, przy śmierci; przy zdarzeniu; w czasie czegoś
fizycznie; często obecny; licznie obecni
obecny i nieobecny
był obecny

	Na otwarciu biura wśród zaproszonych gości obecni byli przedstawiciele samorządów, instytucji publicznych oraz organizacji społeczno-gospodarczych. źródło: NKJP: (r): Doradzą, służą pomocą, Tygodnik Rybnicki, 2008-01-22
	- Już chyba nigdy nie wsiądę za kółko - mówił kierowca ciężarówki, przez cały czas obecny na miejscu tragedii. Trudno mu uwierzyć w to, co się stało. źródło: NKJP: (Adk): Śmiertelny wypadek, Nowiny Raciborskie, 2007-05-21
	Chciałbym na początku przeprosić za nieobecność. Jednocześnie biorę udział w posiedzeniu Komisji Samorządu Terytorialnego i dlatego nie mogłem być obecny. Bardzo przepraszam. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 11.05.1995
	Uroczystości rozpoczęły się hymnem państwowym [...]. Następnie głos zajął rektor uczelni [...]. Przypomniał obecnym historię powstania szkoły oraz kolejne etapy jej rozwoju. źródło: NKJP: Lucyna Zdanowska: Pierwsi absolwenci tucholskiej uczelni, Tygodnik Tucholski, 2007

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	+	obecny	+	GDZIE
szyk: neutralny

psł. *obьtjьnъ 'związany ze wspólnotą'

Polska postać obecny (z twardym b) pod wpływem języka czeskiego