rozewrzeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. oddalić części ciała lub przedmioty tak, że można zobaczyć przestrzeń między nimi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

	[...] podporucznik rozwarł palce i laleczka upadła na podłogę. źródło: KWSJP: Michał Choromański: Dygresje na temat kaloszy, 1966
	Rozewrze jeszcze swą straszliwą paszczę, głośno ryknie i chwyci mnie ostrymi kłami za rękę... źródło: KWSJP: Witold Szołginia: Dom pod Żelaznym Lwem, 1989
	Nogal nastroszył się, szeroko rozwarł brązowawo-szare skrzydła, ciężko zeskoczył z kopca, tanecznym krokiem obiegł kurę, a następnie całym ciężarem swego ciała przygniótł ją do ziemi. źródło: KWSJP: Kamil Giżycki: Listy z Archipelagu Salomona, 1969
	Kraj ten kształtem przypomina serce, a przy odrobinie dobrej woli można go przyrównać i do człowieka, który rozwarł ramiona. źródło: KWSJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946
	Mężczyzna rozwarł szeroko oczy, odskoczył w tył i zamierzył się kijem. źródło: KWSJP: Zbigniew Krempf: Resztę pozostaw bogom, 1966

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwarłem +(e)m rozwarł	rozwarłam +(e)m rozwarła	rozwarłom +(e)m rozwarło	rozwarliśmy +(e)śmy rozwarli	rozwarłyśmy +(e)śmy rozwarły
2 os.	rozwarłeś +(e)ś rozwarł	rozwarłaś +(e)ś rozwarła	rozwarłoś +(e)ś rozwarło	rozwarliście +(e)ście rozwarli	rozwarłyście +(e)ście rozwarły
3 os.	rozwarł	rozwarła	rozwarło	rozwarli	rozwarły

bezosobnik: rozwarto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozewrzyjmy
2 os.	rozewrzyj	rozewrzyjcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwarłbym bym rozwarł	rozwarłabym bym rozwarła	rozwarłobym bym rozwarło	rozwarlibyśmy byśmy rozwarli	rozwarłybyśmy byśmy rozwarły
2 os.	rozwarłbyś byś rozwarł	rozwarłabyś byś rozwarła	rozwarłobyś byś rozwarło	rozwarlibyście byście rozwarli	rozwarłybyście byście rozwarły
3 os.	rozwarłby by rozwarł	rozwarłaby by rozwarła	rozwarłoby by rozwarło	rozwarliby by rozwarli	rozwarłyby by rozwarły

bezosobnik: rozwarto by

bezokolicznik: rozewrzeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozwarłszy

gerundium: rozwarcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozwarty

odpowiednik aspektowy: rozwierać

+

rozewrzeć

+

CO

ogsł. *orz-verti, *orz-vьrǫ 'rozpostrzeć; odewrzeć, otworzyć'

z psł. -*verti, -*vьrǫ 'zamykać, zawierać; kryć, chować'