-
1.b
świadczący o czyjejś niezdolności do obronienia się -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- bezbronna mina, twarz; bezbronne oczy
-
Przyjechałam z własnej woli. Może z ciekawości. Może z przekory. Może po to, by zobaczyć twoją martwą, bezbronną twarz.
źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998
Dopiero seria wizyt u zaprzyjaźnionego lekarza pozwoliła Monice zrozumieć, że dźwięczny głosik Calineczki i bezbronne oczy nie pomogą jej stanąć na nogi.
źródło: NKJP: W świecie uczuć, Cosmopolitan, 2000
Równocześnie jednak trochę się rozczulił - miała bardzo zmęczony i bezbronny wyraz twarzy.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. bezbronny
bezbronny
bezbronny
bezbronne
bezbronna
D. bezbronnego
bezbronnego
bezbronnego
bezbronnego
bezbronnej
C. bezbronnemu
bezbronnemu
bezbronnemu
bezbronnemu
bezbronnej
B. bezbronnego
bezbronnego
bezbronny
bezbronne
bezbronną
N. bezbronnym
bezbronnym
bezbronnym
bezbronnym
bezbronną
Ms. bezbronnym
bezbronnym
bezbronnym
bezbronnym
bezbronnej
W. bezbronny
bezbronny
bezbronny
bezbronne
bezbronna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. bezbronni
bezbronni
bezbronne
bezbronne
D. bezbronnych
bezbronnych
bezbronnych
bezbronnych
C. bezbronnym
bezbronnym
bezbronnym
bezbronnym
B. bezbronnych
bezbronnych
bezbronnych
bezbronne
N. bezbronnymi
bezbronnymi
bezbronnymi
bezbronnymi
Ms. bezbronnych
bezbronnych
bezbronnych
bezbronnych
W. bezbronni
bezbronni
bezbronne
bezbronne
-
Od: bez broni (zob. bez II , broń )