krzyżowy

Przypuszczalnie św. Tadeusz przewiózł Całun do Edessy, dla króla Abgara. Po wielu perypetiach Całun znalazł się w Konstantynopolu, skąd w 1204 r. zabrał go do Europy rycerz krzyżowy Otton de La Roche.

źródło: NKJP: Tajemnica płótna, Dziennik Polski - Magazyn, 2003-04-18

Dla uzmysłowienia różnic między religijnością Jana Pawła II a wszelkim fundamentalizmem przypomnijmy od razu, że jako pierwszy papież w historii Kościoła wyraził się krytycznie o niektórych podstawowych aspektach krucjat, czyli wojen krzyżowych, prowadzonych pod wodzą papieży przeciw niewiernym, muzułmanom,

źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Watykan bez tajemnic, 1997

[...] śledzimy historię św. Bernarda z Clairvaux - mistyka, założyciela zakonu cystersów, nawołującego do krucjat krzyżowych.

źródło: NKJP: (NIKA): Optymizm Zanussiego, Dziennik Polski - Kultura, 2000-09-04

Od wieków na ten mały kraj zamieszkany przez ugrofińskich Estów łaszczyli się potężniejsi sąsiedzi: Duńczycy, Moskale, niemieckie zakony krzyżowe.

źródło: NKJP: Aleksander Kaczorowski: Sztukmistrz z Tallina, Gazeta Wyborcza - Książki, 1997-10-14