-
1.a
działalność przedstawicieli określonego państwa, którzy reprezentują jego sprawy za granicą -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
stosunki międzynarodowe -
hiperonimy: działalność
-
- amerykańska, polska, rosyjska, watykańska; międzynarodowa, unijna; klasyczna, oficjalna, pokojowa, profesjonalna, tajna dyplomacja
- dyplomacja Bismarcka
- biznes i dyplomacja, polityka i dyplomacja
- historyk; dzieje, historia; zadania; język dyplomacji
- prowadzić, uprawiać dyplomację
-
Oficjalne stosunki są już w zasadzie wznowione i za chwilę pewnie wymienimy ambasadorów, ale nie jestem zwolennikiem agenturalnego szpiegostwa pod pozorem uprawiania dyplomacji.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
Szewardnadze był I sekretarzem partii komunistycznej, a Czikweidze tylko kierownikiem wydziału, więc uznał, że lepiej będzie wyjechać do Moskwy i zająć się dyplomacją.
źródło: NKJP: Wojciech Jankowski: Biały lis z Tbilisi, Gazeta Wyborcza, 1992-10-09
Nie była to jednak likwidacja niebezpieczeństwa, a tylko jego odsunięcie. O tym warto pamiętać przy ocenie dyplomacji Bismarcka.
źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
[...] w Europie coraz częściej słychać, iż reprezentowana przez X-a i Y-a Polska musi się nauczyć wspólnotowego życia, sztuki kompromisu, zasad unijnej dyplomacji, również kuluarowej, języka dialogu.
źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Minister spraw słusznych i przegranych, Polityka, nr 2439, 2004-02-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dyplomacja
dyplomacje
D. dyplomacji
dyplomacji
neut dyplomacyj
char C. dyplomacji
dyplomacjom
B. dyplomację
dyplomacje
N. dyplomacją
dyplomacjami
Ms. dyplomacji
dyplomacjach
W. dyplomacjo
dyplomacje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ dyplomacja + (JAKA)+ dyplomacja + (KOGO) -
internac.
ang. diplomacy
fr. diplomatie
niem. Diplomatie
Od: łac. diplōma 'dokument nadający tytuł, uprawnienia'