-
3.
pot. coś, co powoduje, że człowiek czuje lub wie, że nie może nie robić tego, o czym jest mowa lub o czym wiadomo -
ATEMATYCZNY
-
- mus moralny, psychiczny, wewnętrzny
- robić coś; chodzić do szkoły, malować, odzywać się, pracować z musu
- mus to mus
-
Że niby ona do tej pory robiła to z musu?
źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik ciężarowca, 2007
Przez pół wieku, tam daleko, na wschodzie, wydawało mu się, że żyje tymczasem, zastępczo, na niby, z musu. Normalne życie miało być w Polsce.
źródło: NKJP: Powrót zesłańca, Dziennik Polski, 1999-11-12
[...] nie zarysowana została zawarta w utworze filozoficzna myśl jego twórcy wskazująca dualizm świata i moralny mus podążania ku światłu i radości rozumianej jako ład i piękno.
źródło: NKJP: Mistrzowska inauguracja, Dziennik Polski, 2000-04-20
Wypełniłam w ten sposób pustkę moich dni, wkomponowałam pasję malarską i poetycką w swoje życie - mówiła podczas wernisażu autorka prac. Określiła także swoje zainteresowania jako „mus psychiczny, który działa jak narkotyk, więc po pierwszym zażyciu będzie się mieć z nim do czynienia do końca”.
źródło: NKJP: (SK): Tworzenie jak mus, Dziennik Polski, 2001-06-09
Za tydzień zagram znowu Callas, będzie przyjemnie, i nic więcej. A kiedyś to nie była przyjemność, lecz tak jak mówisz: absolutny wewnętrzny mus.
źródło: NKJP: Krystyna Janda, Bożena Janicka: Gwiazdy mają czerwone pazury, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mus
musy
D. musu
musów
C. musowi
musom
B. mus
musy
N. musem
musami
Ms. musie
musach
W. musie
musy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
niem. Muss '(nieodzowna) konieczność, przymus'