tatarski

Ordę goniono w śniegu i roztopach przez 80 kilometrów. Krew i pocięte trupy w baranicach znaczyły szlak pogoni. I być może znaczna część ordy uszłaby, gdyby nie Sina Woda. Kosz tatarski usiłował w pędzie przebyć tę rzekę, ale zarwał się cienki lód.

źródło: NKJP: Straszna furia przeciw ordzie, Dziennik Polski, 2002-03-01

Posłałem listy do gazet, że proszę wszystkich, którzy byli świadkami mordów na Cyganach, o kontakt. Odezwał się pewien staruszek - dawny oficer z jakiegoś pułku tatarskiego.

źródło: NKJP: Z Jerzym Ficowskim Lidia Ostałowska: Portrety, Gazeta Wyborcza, 1994-10-14

Do Szwedów doszły też wieści o nadciąganiu ordy tatarskiej, a jej okrucieństwa Szwedzi się panicznie bali.

źródło: NKJP: Cudowna obrona polskiej duszy, Dziennik Polski, 2001-04-13

Po wyjściu z meczetu zagadnąłem Alika Popławskiego o dzień dzisiejszy wspólnoty tatarskiej w Polsce. Młody człowiek spojrzał bystro skośnymi oczami i wyjaśnił szybko, że w Kruszynianach zostały tylko dwie tatarskie rodziny, a niedawno było jeszcze 40.

źródło: NKJP: Remigiusz Kasprzycki: Podlasie - Zagubiona Kraina (wspomnienie wakacyjnej wyprawy), Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1998-10-01