-
1.
potrawa z mięsa pokrojonego w plastry, rozbitego i duszonego z dodatkami lub z mięsa mielonego uformowanego w wałeczki -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy -
hiperonimy: potrawa
-
- wieprzowy, wołowy; siekany; zawijany; cienki zraz; zrazy po krakowsku, po myśliwsku, po nelsońsku, po węgiersku
- zrazy z dzika, z indyka; z jesiotra, z łososia, z pstrąga
- zrazy z kaszą, z pieczarkami; z jakimś sosem
- zrazy w kapuście
- półmisek; porcja zrazów
- przepis na zrazy
- zwinąć; udusić; zjeść zraz
-
Nowak poszedł do stołówki i zjadł zrazy z kaszą.
źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Przystanek Śmierć, 2007
[...] najlepszym daniem XXI wieku zostały zrazy wieprzowe w kapuście z sosem borowikowym.
źródło: NKJP: Robert Szkutnik: Konkurs. „O złotą warzechę”, Dziennik Polski, 2008-11-18
Francuskich i polskich profesorów akademii nauk ujął żeberkami w miodzie ze śliwkami, innym razem furorę zrobiły zrazy z dzika w sosie śliwkowym.
źródło: NKJP: Jarosław Kałucki: Europarlament od kuchni, Dziennik Polski, 2005-08-03
Wziąć funt polędwicy, pokrajać na cienkie zrazy, zbić dobrze, osolić, opieprzyć. Położyć na dno rondla spory kawałek masła, zrumienić prędko i na rumiane masło położyć warstwę posolonych i popieprzonych zrazów, posypać sparzoną i pokrajaną w plastry cebulą, znowu położyć warstwę zrazów, znowu masła i cebuli. Nakryć szczelnie i dusić na dobrym ogniu, potrząsając często rondlem.
źródło: NKJP: ANDRZEJ KOZIOŁ: Knajpiane dania, Dziennik Polski, 2006-12-09
Świeże mięso nadaje się do pieczenia i smażenia. Przyrządza się z niego bryzole, steki, pieczenie, zrazy bite i rolady.
źródło: NKJP: Kuchnia, prasa, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zraz
zrazy
D. zraza
zrazów
C. zrazowi
zrazom
B. zraz
zrazy
N. zrazem
zrazami
Ms. zrazie
zrazach
W. zrazie
zrazy
Inne uwagi
Zwykle lm
-
płn. psł. (dial.) *jьzrazъ
Rzeczownik od psł. *jьzraziti, przedrostkowego czasownika od *raziti *ražǫ 'ciąć, siec, zadawać ciosy, uderzać' (wymianą rdzennego *ě > *a związany genetycznie z *rězati 'ciąć' > pol. rzezać).
Znaczenie 'pęd' z wcześniejszego 'oderwana, odcięta witka, szczepka'.