przypatrzeć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zajmując się jakimś zagadnieniem lub sprawą jakiś czas, dobrze je poznać

Formy czasu przeszłego i trybu warunkowego używane są rzadko, w zamian sięga się po formy czasownika przypatrzyć się.

[pszypatszeć sie] lub pot. [pszypaczszeć sie]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

przyglądnąć się
przyjrzeć się

przypatrzeć się jakiejś idei, jakiejś kwestii, możliwościom, problemowi, propozycji, rozwiązaniu, ustawie; czyimś poczynaniom, czyjejś pracy
przypatrzeć się czemuś pod różnym kątem
przypatrzeć się bliżej, dokładnie, głębiej
trzeba, warto przypatrzeć się

	Żeby zrozumieć, jakie mogą być skutki sprzedaży polskiego przemysłu tytoniowego zachodnim koncernom, wystarczy przypatrzeć się efektom powyższych decyzji. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 02.09.1994
	Celem tej walki bywać może zniszczenie przeciwnika, ale również [...] nakłonienie do zaakceptowania naszych wartości czy wreszcie [...] znalezienie zadowalającego obie czy wszystkie strony kompromisu. Wypada przypatrzeć się nieco bliżej tym trzem ewentualnościom. źródło: KWSJP: Marcin Król: Liberalizm strachu czy liberalizm odwagi, 1996
	Tu właśnie około pół miliona osób przyjeżdża co roku na kurację lub wczasy sanatoryjne. Warto więc przypatrzeć się, jak pracuje tamtejszy handel spożywczy, żeby obsłużyć wszystkich kuracjuszy i turystów. źródło: NKJP: Handel w Soczi, Poradnik Sprzedawcy Żywności, 1973
	[...] młodzi rzemieślnicy odbywali dawniej [...] wędrówki po świecie, by uczyć się życia i zawodu. Będę takim rzemieślnikiem i zanim zaprzęgnę się do jakiegoś kieratu w ojczyźnie, przypatrzę się dokładnie wszystkiemu, czemu warto się przypatrzeć. źródło: KWSJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przypatrzałem się +(e)m się przypatrzał	przypatrzałam się +(e)m się przypatrzała	przypatrzałom się +(e)m się przypatrzało	przypatrzeliśmy się +(e)śmy się przypatrzeli	przypatrzałyśmy się +(e)śmy się przypatrzały
2 os.	przypatrzałeś się +(e)ś się przypatrzał	przypatrzałaś się +(e)ś się przypatrzała	przypatrzałoś się +(e)ś się przypatrzało	przypatrzeliście się +(e)ście się przypatrzeli	przypatrzałyście się +(e)ście się przypatrzały
3 os.	przypatrzał się	przypatrzała się	przypatrzało się	przypatrzeli się	przypatrzały się

bezosobnik: przypatrzano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przypatrzmy się
2 os.	przypatrz się	przypatrzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przypatrzałbym się bym się przypatrzał	przypatrzałabym się bym się przypatrzała	przypatrzałobym się bym się przypatrzało	przypatrzelibyśmy się byśmy się przypatrzeli	przypatrzałybyśmy się byśmy się przypatrzały
2 os.	przypatrzałbyś się byś się przypatrzał	przypatrzałabyś się byś się przypatrzała	przypatrzałobyś się byś się przypatrzało	przypatrzelibyście się byście się przypatrzeli	przypatrzałybyście się byście się przypatrzały
3 os.	przypatrzałby się by się przypatrzał	przypatrzałaby się by się przypatrzała	przypatrzałoby się by się przypatrzało	przypatrzeliby się by się przypatrzeli	przypatrzałyby się by się przypatrzały

bezosobnik: przypatrzano by się

bezokolicznik: przypatrzeć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przypatrzawszy się

gerundium: przypatrzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przypatrywać się

Rz_osobowy	+	przypatrzeć się	+	CZEMU
Rz_osobowy	+	przypatrzeć się	+	ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Zob. patrzeć