wypędzać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pozbywać się nieprzyjemnych stanów fizycznych lub psychicznych

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

	Przez kilka godzin dziennie ładował mi do głowy wiedzę, a matka pasem wypędzała ze mnie niechęć do nauki. źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
	Biczowanie pokrzywami lub nacieranie nimi miało wypędzać słabość z członków. źródło: NKJP: (X): Parzy i leczy, Życie na gorąco, nr 34, 1999
	Woda ciepła, niemal gorąca pobudzała całe ciało, wypędzając z niego resztki snu i chłodu. źródło: NKJP: Martyna Żandarska-Ochnik: Pan wichrów i powiewów, 2008
	Wypędzam tym pisaniem czarne myśli, rozpraszam mroczne nastroje. źródło: NKJP: Internet
	- Co Rautenszyld wyprawia? - spytała ze zgrozą. - Wypędzam ból - odparł ze ściągniętą cierpieniem twarzą. źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypędzałem +(e)m wypędzał	wypędzałam +(e)m wypędzała	wypędzałom +(e)m wypędzało	wypędzaliśmy +(e)śmy wypędzali	wypędzałyśmy +(e)śmy wypędzały
2 os.	wypędzałeś +(e)ś wypędzał	wypędzałaś +(e)ś wypędzała	wypędzałoś +(e)ś wypędzało	wypędzaliście +(e)ście wypędzali	wypędzałyście +(e)ście wypędzały
3 os.	wypędzał	wypędzała	wypędzało	wypędzali	wypędzały

bezosobnik: wypędzano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wypędzał będę wypędzać	będę wypędzała będę wypędzać	będę wypędzało będę wypędzać	będziemy wypędzali będziemy wypędzać	będziemy wypędzały będziemy wypędzać
2 os.	będziesz wypędzał będziesz wypędzać	będziesz wypędzała będziesz wypędzać	będziesz wypędzało będziesz wypędzać	będziecie wypędzali będziecie wypędzać	będziecie wypędzały będziecie wypędzać
3 os.	będzie wypędzał będzie wypędzać	będzie wypędzała będzie wypędzać	będzie wypędzało będzie wypędzać	będą wypędzali będą wypędzać	będą wypędzały będą wypędzać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypędzajmy
2 os.	wypędzaj	wypędzajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypędzałbym bym wypędzał	wypędzałabym bym wypędzała	wypędzałobym bym wypędzało	wypędzalibyśmy byśmy wypędzali	wypędzałybyśmy byśmy wypędzały
2 os.	wypędzałbyś byś wypędzał	wypędzałabyś byś wypędzała	wypędzałobyś byś wypędzało	wypędzalibyście byście wypędzali	wypędzałybyście byście wypędzały
3 os.	wypędzałby by wypędzał	wypędzałaby by wypędzała	wypędzałoby by wypędzało	wypędzaliby by wypędzali	wypędzałyby by wypędzały

bezosobnik: wypędzano by

bezokolicznik: wypędzać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wypędzając

gerundium: wypędzanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wypędzający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wypędzany

odpowiednik aspektowy: wypędzić

+

wypędzać

+

CO + (SKĄD) + (CZYM)

Zob. pędzić .
Por. rozpędzać