zgłupieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. stracić sprawność umysłową

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

zbałwanieć

Mąż uważa, że jego żona zgłupiała, przestała się rozwijać, nie dorasta do niego.

źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Gdyby zamilkły kobiety, 2005

Powiem mu! Co tam, pomyślałem. Najwyżej uzna, żem zgłupiał na starość i bajdy pletę...

źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002

Mistrz Hanus mocno zgłupiał? - Co? A... no, mocno. […] Po mojemu to nic już z Hanusa nie będzie.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgłupiałem +(e)m zgłupiał	zgłupiałam +(e)m zgłupiała	zgłupiałom +(e)m zgłupiało	zgłupieliśmy +(e)śmy zgłupieli	zgłupiałyśmy +(e)śmy zgłupiały
2 os.	zgłupiałeś +(e)ś zgłupiał	zgłupiałaś +(e)ś zgłupiała	zgłupiałoś +(e)ś zgłupiało	zgłupieliście +(e)ście zgłupieli	zgłupiałyście +(e)ście zgłupiały
3 os.	zgłupiał	zgłupiała	zgłupiało	zgłupieli	zgłupiały

bezosobnik: zgłupiano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zgłupiejmy
2 os.	zgłupiej	zgłupiejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgłupiałbym bym zgłupiał	zgłupiałabym bym zgłupiała	zgłupiałobym bym zgłupiało	zgłupielibyśmy byśmy zgłupieli	zgłupiałybyśmy byśmy zgłupiały
2 os.	zgłupiałbyś byś zgłupiał	zgłupiałabyś byś zgłupiała	zgłupiałobyś byś zgłupiało	zgłupielibyście byście zgłupieli	zgłupiałybyście byście zgłupiały
3 os.	zgłupiałby by zgłupiał	zgłupiałaby by zgłupiała	zgłupiałoby by zgłupiało	zgłupieliby by zgłupieli	zgłupiałyby by zgłupiały

bezosobnik: zgłupiano by

bezokolicznik: zgłupieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zgłupiawszy

gerundium: zgłupienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: głupieć

Rz_osobowy

+

zgłupieć

+

Zob. głupi