-
2.
taki, który żył lub istniał wtedy, kiedy żyła osoba, o której jest mowa -
Używane też w znaczeniu 'człowiek współczesny komuś'.
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości czasu
upływ czasu -
- współczesny człowiek
- współcześni autorowi, artyście, człowiekowi; Bachowi, Matejce...
- współcześni i potomni
-
Nie bez znaczenia wydaje się w tym kontekście okoliczność, iż jedyny współczesny Mikołajowi zapis tekstu zachował się w inkunabule, który przynajmniej od wieku XVII przechowywany był w bibliotece jednego z klasztorów wielkopolskich – w Kaliszu.
źródło: NKJP: Roman Mazurkiewicz: Polskie średniowieczne pieśni maryjne. Studia filologiczne, 2002
Na seminarium muzykologicznym niezwykle ciekawy był wątek recepcji Beethovena przez współczesnych i późniejsze pokolenia.
źródło: NKJP: Dorota Szwarcman: W poniedziałek zakończył się w Krakowie Festiwal Beethovenowski, Gazeta Wyborcza, 1997-04-02
Przybywający z całego świata archeolodzy wydobyli spod jego ruin tysiące bezcennych przedmiotów, dających świadectwo tego, jak żyli współcześni Aleksandrowi.
źródło: NKJP: Wojciech Jagieslki: Modlitwa o deszcz, 2002
- Współcześni Sienkiewiczowi Polacy też wiele mu zarzucali.
źródło: NKJP: Sienkiewicz był wizjonerem, Dziennik Polski, 1998-06-26
Współczesny zakonnikowi z Rud ksiądz Chmielowski także wiele miejsca w swoich księgach poświęcił powszechności uprawiania miłosnych czarów, zamawiań i praktyk magicznych.
źródło: NKJP: Władysław Baranowski: Przez żołądek do serca, 1989
Epilog zajść antyżydowskich opisuje współczesna wydarzeniom księga miejska krakowska z lat 1407-1409.
źródło: NKJP: Pogrom roku 1407, Dziennik Polski, 2001-09-29
Przedmiotem twórczości Stachowicza były współczesne mu wielkie wydarzenia historyczne, sceny ludowe, obyczajowe i historia narodowa [...].
źródło: NKJP: Niesforna baba..., Dziennik Polski, 2000-06-24
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. współczesny
współczesny
współczesny
współczesne
współczesna
D. współczesnego
współczesnego
współczesnego
współczesnego
współczesnej
C. współczesnemu
współczesnemu
współczesnemu
współczesnemu
współczesnej
B. współczesnego
współczesnego
współczesny
współczesne
współczesną
N. współczesnym
współczesnym
współczesnym
współczesnym
współczesną
Ms. współczesnym
współczesnym
współczesnym
współczesnym
współczesnej
W. współczesny
współczesny
współczesny
współczesne
współczesna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. współcześni
współcześni
współczesne
współczesne
D. współczesnych
współczesnych
współczesnych
współczesnych
C. współczesnym
współczesnym
współczesnym
współczesnym
B. współczesnych
współczesnych
współczesnych
współczesne
N. współczesnymi
współczesnymi
współczesnymi
współczesnymi
Ms. współczesnych
współczesnych
współczesnych
współczesnych
W. współcześni
współcześni
współczesne
współczesne
-
+ współczesny + (KOMU/CZEMU)szyk: neutralny -
Złożenie: przedrostek współ- 'wspólnie, razem; zarazem' (od wyrażenia przyimkowego *vъz polъ 'z połową') + -czesny (przymiotnik od czas)