oręż

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. broń

  • Definicja

    1.

    książk.  rzecz służąca do walki bądź do zabijania
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Wojsko i wojna

    broń

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  broń
  • Połączenia
    • rycerski oręż; oręż bojowy
    • szczęk oręża
    • władać orężem
  • Cytaty

    W abchaskiej wojnie dostrzegli szansę [...] wzbogacenia się, upłynnienia w Abchazji składów oręża, porzuconego w ich kraju przez rosyjskie wojska.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004

    Na uroczystość zjechali przedstawiciele szkół noszących imię Tadeusza Kościuszki, jak też zespoły regionalne i obrzędowe, a w nich panowie w strojach i z orężem kosynierów.

    źródło: NKJP: Kosy na Rynku, Dziennik Polski, 2002-10-16

    Znajdziemy tam złote zbroje i tarcze, i hełmy, i oręż.

    źródło: NKJP: Andrzej Czcibor-Piotrowski: Cud w Esfahanie, 2001

    [...] ich drużyna z zapalonymi pochodniami, przy szczęku oręży i głośnych krzykach napadła na gród Raciąż.

    źródło: NKJP: Kamila Mróz: To jest napad!, Tygodnik Tucholski, 2003

    Dam Ci do ręki oręż, a Ty – walcz.

    źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. oręż
    		 oręże
    D. oręża
    		 oręży
    rzadziej orężów
    C. orężowi
    		 orężom
    B. oręż
    		 oręże
    N. orężem
    		 orężami
    Ms. orężu
    		 orężach
    W. orężu
    		 oręże
  • Pochodzenie

    psł. *o(b)rǫžьje 'wyposażenie, sprzęty, narzędzia, zwłaszcza narzędzia walki, uzbrojenie, broń'

    Polska postać oręż utworzona wtórnie od pierwotnego rzeczownika zbiorowego oręże 'narzędzia walki'