-
1.a
otwór w ścianie budynku lub w jakimś pojeździe, zwykle oszklony, umożliwiający dopływ światła do wnętrza -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli -
hiperonimy: otwór
-
- balkonowe, kuchenne, piwniczne, wystawowe; kwadratowe, okrągłe; okratowane, zakratowane, zamurowane, zasłonięte; gotyckie; ślepe; boczne; małe, olbrzymie, szerokie, wąskie, wielkie okno
- okno kuchni, pokoju, salonu, werandy; parteru, pierwszego (drugiego, trzeciego,...) piętra
- okno na ogród, na podwórze, na ulicę
- okno na korytarzu, na parterze, na pierwszym (drugim, trzecim ...) piętrze, na strychu
- okna i balkony; okna i drzwi
- okno wychodzi na coś
- podejść do okna; patrzeć, wychylić się, wyjrzeć, wypaść; zaglądać przez okno
- siedzieć, usiąść, stanąć/stać przy oknie
-
Nagle serce skoczyło mu do gardła: z narożnego okna parteru ktoś skoczył na podwórze.
źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1977
Sowa siedziała na stryszku, we wnęce po zamurowanym oknie.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
Przy szerokim, wychodzącym na ogród oknie stał duży ciężki stół, pokryty papierami i księgami, przy stole wygodny fotel o wysokim oparciu.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Podróż do krainy om. Opowieść hipotetyczna, 1974
Mateusz jak zwykle patrzył przez zakratowane okno na zasypane śniegiem pole.
źródło: NKJP: Daniel Odija: Kronika umarłych, 2010
Jeszcze w XVI w. nawet w oknach pałacowych umieszczano często błony zwierzęce nasycone olejem. Nierzadko w okna wstawiano płytki krzemienne oprawne w ołów.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa , 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. okno
okna
D. okna
okien
C. oknu
oknom
B. okno
okna
N. oknem
oknami
Ms. oknie
oknach
W. okno
okna
-
psł. *okъno 'otwór w czymś, zwłaszcza otwór w ścianie pomieszczenia do wpuszczania światła i powietrza; podobne otwory w innych przedmiotach; odsłonięte, niezarośnięte miejsce (np. na wodzie)'
Forma prasłowiańska od psł. *oko z przyrostkiem *-ъno; pierwotne znaczenie 'otwór w ścianie do patrzenia, wpuszczania światła' zapewne wywodzi się z 'coś podobnego kształtem lub funkcją do oka' (Bor); zob. oko