przyłapać - Wielki słownik języka polskiego PAN

zastać kogoś podczas robienia rzeczy uznawanych za złe, wstydliwe lub niestosowne w danym momencie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

policja i inne służby mundurowe

policja; kamera przyłapała; strażnicy przyłapali
przyłapać kłusownika, złodzieja
przyłapać na cudzołóstwie, na gorącym uczynku, na kłamstwie, na kradzieży, na ściąganiu, na zdradzie; na oglądaniu pism pornograficznych
nie móc; udało się przyłapać

	Znajomy przyłapał złodzieja na włamaniu do samochodu. źródło: NKJP: Paweł Rożyński: Co robić, kiedy skradziono ci aparat albo go zgubiłeś?, Gazeta Wyborcza, 1997-10-08
	— Kradzieży nie jest zbyt wiele, ale się zdarzają. Bywa też, że uda nam się kogoś na tym przyłapać. źródło: NKJP: (two): Polują na złodziei choinek, Dziennik Zachodni, 2006-12-20
	Funkcjonariusze drogówki ostrzegają, że przyłapani na jeździe po pijanemu rowerzyści mogą stracić uprawnienia do prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. źródło: NKJP: Rowerem na rauszu, Dziennik Łódzki, 2006-06-19
	[...] funkcjonariusze po raz kolejny przyłapali je, gdy oferowały usługi seksualne w podostrowskim Antoninie. Obie dziewczyny nielegalnie przebywały w Polsce. źródło: NKJP: Z Wielkopolski, Gazeta Poznańska, 2004-08-28

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyłapałem +(e)m przyłapał	przyłapałam +(e)m przyłapała	przyłapałom +(e)m przyłapało	przyłapaliśmy +(e)śmy przyłapali	przyłapałyśmy +(e)śmy przyłapały
2 os.	przyłapałeś +(e)ś przyłapał	przyłapałaś +(e)ś przyłapała	przyłapałoś +(e)ś przyłapało	przyłapaliście +(e)ście przyłapali	przyłapałyście +(e)ście przyłapały
3 os.	przyłapał	przyłapała	przyłapało	przyłapali	przyłapały

bezosobnik: przyłapano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przyłapmy
2 os.	przyłap	przyłapcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyłapałbym bym przyłapał	przyłapałabym bym przyłapała	przyłapałobym bym przyłapało	przyłapalibyśmy byśmy przyłapali	przyłapałybyśmy byśmy przyłapały
2 os.	przyłapałbyś byś przyłapał	przyłapałabyś byś przyłapała	przyłapałobyś byś przyłapało	przyłapalibyście byście przyłapali	przyłapałybyście byście przyłapały
3 os.	przyłapałby by przyłapał	przyłapałaby by przyłapała	przyłapałoby by przyłapało	przyłapaliby by przyłapali	przyłapałyby by przyłapały

bezosobnik: przyłapano by

bezokolicznik: przyłapać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przyłapawszy

gerundium: przyłapanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przyłapany

odpowiednik aspektowy: przyłapywać

Rz_osobowy

+

przyłapać

+

KOGO + (na CZYM)

Zob. łapać