-
4.
książk. wrażenie lekkiego ruchu powietrza unoszącego jakiś zapach -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
zmysły -
- oddech lasu, morza, zieleni, ziemi; lata, wiosny; nocy
-
W ciszy drzew, w pochylonym już ku zachodowi słońcu, w oddechu ziemi i trawy głos wilgi, połyskującej w locie jak złota strzała, brzmiał melancholijnie.
źródło: NKJP: Maria Klimas-Błachutowa: Siedem krów tłustych, 1965
Mam bisior, złotogłów, jedwabie, balsamy, olejki wonniejsze niźli oddech wiosny.
źródło: NKJP: Franciszek Fenikowski: Długie morze, 1963
Morze było spokojne, łagodny wiatr południowy marszczył fale i niósł ciepły oddech Sycylii.
źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1996
Przez dolinę wchodziły oddechy południa do najcieplejszego miasta Niemiec.
źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Sława i chwała. Wyd. 2. T. 1-3., 1977
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. oddech
oddechy
D. oddechu
oddechów
C. oddechowi
oddechom
B. oddech
oddechy
N. oddechem
oddechami
Ms. oddechu
oddechach
W. oddechu
oddechy
Inne uwagi
Zwykle lp.
-
+ oddech + CZEGO -